зало́за, ‑ы, ж.

1. Орган, які выпрацоўвае неабходныя для арганізма рэчывы або выдаляе з арганізма шкодныя рэчывы. Слінная залоза. Потавыя залозы. Малочныя залозы. Залозы ўнутранай сакрэцыі.

2. Абл. Пухліна на шыі пад сківіцамі. І цяжка ёй. Яна ўздыхае, Ідзе, сябе перамагае, І горла ціснуць ёй залозы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Павелічэнне шчытападобнай залозы.

2. Тое, што і валлё.

|| прым. валляко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́тавы потово́й;

○ ~выя зало́зы — потовы́е же́лезы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

потово́й по́тавы;

потовы́е же́лезы по́тавыя зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надны́рачнікі, -аў, адз. надны́рачнік, -а, м.

Залозы ўнутранай сакрэцыі ў чалавека і вышэйшых пазваночных жывёл, якія знаходзяцца на верхнім баку нырак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гармо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Біялагічна актыўнае рэчыва, якое выдзяляюць у кроў залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| прым. гармана́льны, -ая, -ае.

Гарманальныя прэпараты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́ўшніца, ‑ы, ж.

Запаленне калявушнай залозы; свінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

salivary glands

сьлі́нныя зало́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gastric glands

стра́ўнікавыя зало́зы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

слі́нны анат. слю́нный;

~нныя зало́зы — слю́нные же́лезы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)