Gscht.

= Geschäftsträger – кіраўнік, загадчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

за́вуч (заве́дующий уче́бной ча́стью) за́вуч, -ча м. (зага́дчык навуча́льнай ча́сткі).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

superintendent

[,su:pərinˈtendənt]

n.

нагля́дчык, дагля́дчык, зага́дчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zarządca

м. кіраўнік; загадчык; адміністратар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rządca

м. кіраўнік; правіцель; загадчык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

патрабава́льны, -ая, -ае.

1. Строгі, які патрабуе многага ад іншых.

П. загадчык.

2. З высокімі патрабаваннямі, вельмі разборлівы.

П. чытач.

3. Які выражае патрабаванне (у 2 знач.), настойлівы.

П. стук.

4. Які змяшчае патрабаванне (у 5 знач.; спец.).

Патрабавальная ведамасць.

|| наз. патрабава́льнасць, -і, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

За́вуч ’загадчык навучальнай часткі школы’. З рус. за́вуч ’тс’ — абрэвіятура сав. часу ад заведующий учебной частью (работой).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адміністра́тар (БРС), ст.-бел. администраторъ ’кіраўнік, загадчык’ (1544) (Булыка, Запазыч.) праз польск. administrator з лац. administrator або непасрэдна з лацінскага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ха́тнік, ‑а, м.

Уст. Культурна-асветніцкі работнік на вёсцы, загадчык хаты-чытальні. Работа хатнікаў — справа цяжкая, але высакародная і захапляючая. Гэта ж праца для душы. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verwálter

m -s, - кіраўні́к, зага́дчык, адміністра́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)