абломаўшчына назоўнік | жаночы род

Бязволле, лянота, бяздзейнасць як сацыяльная з’ява [ад імя І.Абломава, героя аднайменнага рамана рускага пісьменніка І.А.Ганчарова].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дамінанта прыметнік | кніжнае

  1. З’ява, якая пераважае ў якой-н. сферы.

  2. Дамінуючая ідэя; важнейшая састаўная частка чаго-н.

|| прыметнік: дамінантны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цытатрапі́зм, ‑у, м.

З’ява ўзаемапрыцягвання або ўзаемавыштурхоўвання клетак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

явле́ние ср.

1. (действие) з’яўле́нне, -ння ср.;

2. лит., театр. з’я́ва, -вы ж.;

3. филос. з’я́ва, -вы ж.;

явле́ния приро́ды з’я́вы прыро́ды;

4. (событие, случай) з’я́ва, -вы ж., з’я́вішча, -шча ср.;

обы́чные явле́ния звыча́йныя з’я́вы (з’я́вішчы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прыцяжэнне назоўнік | ніякі род

Фізічная з’ява, якая заключаецца ў тым, што адно цела імкнецца наблізіцца да другога.

  • Закон зямнога прыцяжэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

агульнапашы́раны, ‑ая, ‑ае.

Пашыраны скрозь, сярод усіх. Агульнапашыраная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбаэлектры́чнасць, ‑і, ж.

З’ява ўзнікнення электрычных зарадаў пры трэнні.

[Ад грэч. tribos — трэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éinzelerscheinung

f -, -en адзі́нкавая з’я́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Natúrerscheinung

f -, -en з’я́ва прыро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

татэм назоўнік | мужчынскі род

У дакласавым грамадстве: абогатвораная жывёла (іншы раз з’ява прыроды, расліна, прадмет), што лічыцца родапачынальнікам племені.

|| прыметнік: татэмны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)