жура́ўка

‘журавель; калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў; выемка ў ткацкім станку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўка жура́ўкі
Р. жура́ўкі жура́вак
Д. жура́ўцы жура́ўкам
В. жура́ўку жура́ўкі
Т. жура́ўкай
жура́ўкаю		 жура́ўкамі
М. жура́ўцы жура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галяна́сты, -ая, -ае.

1. 3 доўгімі тонкімі галёнкамі.

Галянастая жанчына.

2. у знач. наз. галяна́стыя, -ых. Назва атрада даўганогіх птушак (журавель, бусел, чапля і пад.).

Птушкі атрада галянастых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даўгадзю́бы, ‑ая, ‑ае.

З доўгай дзюбай. Даўгадзюбы журавель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жура́вль м.

1. (птица) жураве́ль, -раўля́ м., жо́раў, -рава м.;

2. (у колодца) жураве́ль, -раўля́ м.;

3. техн. ві́нда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэрх, ‑а, м.

Белы журавель, які водзіцца ў тундры і лесатундры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пругло́, ‑а, н.

Абл. Калодзежны журавель. На двары высока падымаецца калодзежнае пругло. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

венцано́сны уст., выс. венцено́сный;

○ в. жураве́ль — зоол. венцено́сный жура́вль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́р м. (журавель калодзежа) Schwéngel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

well sweep

n.

жураве́ль -ўля́ m. (пры сту́дні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kránich

m -s, -e заал. жураве́ль, жо́раў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)