прэс-фо́рма, ‑ы, ж.

Спец. Прыстасаванне для вырабу аб’ёмных рэчаў, дэталей шляхам прасавання.

[Ням. Pressform.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збо́рны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца месцам збору каго-н.

З. пункт.

2. Які складаецца з аб’яднаных у цэлае разнародных частак.

Зборная каманда (у спорце: з лепшых ігракоў розных каманд).

3. Састаўлены з асобных гатовых дэталей, элементаў; заснаваны на прымяненні такіх дэталей.

З. дом.

Зборныя канструкцыі.

Зборнае домабудаўніцтва.

4. Абагульнены, які адносіцца да многіх.

З. літаратурны вобраз.

5. У граматыцы — які абазначае сукупнасць прадметаў ці асоб, што ўспрымаюцца як адзінае цэлае.

Зборныя назоўнікі.

|| наз. збо́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцэнтрава́цца, ‑руецца; зак.

Спец. Сумясціцца, супасці (аб цэнтрах, восях якіх‑н. дэталей, інструментаў, механізмаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстру́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст, які канструюе (у 1 знач.), стварае канструкцыю чаго-н.

К. авіямадэлей.

2. Дзіцячая гульня — набор дэталей для канструявання.

|| прым. канстру́ктарскі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Канструктарскае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляка́льшчык, ‑а, м.

Слесар па апрацоўцы дэталей крывалінейнага профіля з дапамогай лякал (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасонналіце́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з фасонным ліццём, адліўкай дэталей машын і вырабаў. Фасонналіцейны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наштампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што і чаго.

Вырабіць у якой‑н. колькасці штампоўкай. Наштампаваць дэталей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпо́й, ‑ю, м.

Метал або сплаў, які выкарыстоўваецца для злучэння пайкай металічных дэталей, вырабаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугламе́р, ‑а, м.

Прылада ці інструмент для вымярэння вуглоў і вуглавых згібаў дэталей машын і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этнаграфі́зм, ‑у, м.

Наіўнасць этнаграфічных рыс, асаблівасцей, апісанняў, дэталей дзе‑н. (у кнізе, п’есе і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)