акая́нны, -ая, -ае.

1. Пракляты, адхілены царквою, грахаводны, паганы.

2. Жорсткі, бесчалавечны, непрыемны.

А. чалавек.

Акаянная душа.

3. Ужыв. як лаянкавае, асуджальнае слова (разм.).

Адыдзіся ад мяне, акаянны!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зайчы́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і заячы (у 1, 2 знач.). Зайчыны след. Зайчыны нораў.

•••

Зайчыная душа гл. душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́ткі, -ая, -ае.

1. Які лёгка і добра ўспрымае што-н. слыхам, нюхам.

Чуткія сабакі.

2. Уражлівы, успрыімлівы.

Чуткая душа.

3. Неглыбокі, лёгкі.

Ч. сон.

|| наз. чу́ткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прада́жны в разн. знач. прода́жный;

~ная цана́ — прода́жная цена́;

~ная бу́льба — прода́жный карто́фель;

~ная душа́ — прода́жная душа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апыну́цца сов. очути́ться, оказа́ться;

◊ душа́ ў пя́тках ~ну́лася — душа́ ушла́ в пя́тки;

а. за бо́ртам — оста́ться за борто́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забале́ць сов., в разн. знач. заболе́ть;

у мяне́ ~ле́лі во́чы — у меня́ заболе́ли глаза́;

~ле́ла душа́ — заболе́ла душа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́ле-е́ле нареч. ледзь-ле́дзь, ле́дзьве-ле́дзьве; чуць-чу́ць;

◊

е́ле-е́ле душа́ в те́ле погов. ледзь-ле́дзь душа́ трыма́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бру́дны, -ая, -ае.

1. Нячысты, з брудам на паверхні, засмечаны.

Брудныя рукі.

2. Пра колер: невыразны, няяркі, нячысты.

Б. колер.

3. перан. Пазбаўлены маральнай чысціні, агідны.

Брудная душа.

|| наз. бру́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарні́льны черни́льный;

~ная пля́ма — черни́льное пятно́;

○ ч. мяшо́к — зоол. черни́льный мешо́к;

ч. арэ́шак — черни́льный оре́шек;

◊ ~ная душа́ — черни́льная душа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бале́ць¹, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -лі́ць; незак.

1. Выклікаць адчуванне болю.

Сэрца баліць.

Баліць (безас.) пад лыжачкай.

Душа баліць (перан.).

2. перан. Хваляваць, турбаваць.

Шчыраму сэрцу і чужая болька баліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)