духоўная - Пошук

duchowny

duchown|y

1. духоўны;

seminarium ~e — духоўная семінарыя;

2. ~y м. духоўная асоба; ксёндз; манах

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

служы́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Работнік, слуга (у 1 знач.).

2. Ніжэйшы служачы ў некаторых установах.

С. у тэатры.

С. у музеі.

3. перан., чаго. Той, хто служыць чаму-н. (высок.).

С. навукі.

○

Служыцель культу — духоўная асоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэлектуальна-духоўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	інтэлектуальна-духоўны	інтэлектуальна-духоўная	інтэлектуальна-духоўнае	інтэлектуальна-духоўныя
Р.	інтэлектуальна-духоўнага	інтэлектуальна-духоўнай інтэлектуальна-духоўнае	інтэлектуальна-духоўнага	інтэлектуальна-духоўных
Д.	інтэлектуальна-духоўнаму	інтэлектуальна-духоўнай	інтэлектуальна-духоўнаму	інтэлектуальна-духоўным
В.	інтэлектуальна-духоўны інтэлектуальна-духоўнага	інтэлектуальна-духоўную	інтэлектуальна-духоўнае	інтэлектуальна-духоўныя
Т.	інтэлектуальна-духоўным	інтэлектуальна-духоўнай інтэлектуальна-духоўнаю	інтэлектуальна-духоўным	інтэлектуальна-духоўнымі
М.	інтэлектуальна-духоўным	інтэлектуальна-духоўнай	інтэлектуальна-духоўным	інтэлектуальна-духоўных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маральна-духоўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	маральна-духоўны	маральна-духоўная	маральна-духоўнае	маральна-духоўныя
Р.	маральна-духоўнага	маральна-духоўнай маральна-духоўнае	маральна-духоўнага	маральна-духоўных
Д.	маральна-духоўнаму	маральна-духоўнай	маральна-духоўнаму	маральна-духоўным
В.	маральна-духоўны маральна-духоўнага	маральна-духоўную	маральна-духоўнае	маральна-духоўныя
Т.	маральна-духоўным	маральна-духоўнай маральна-духоўнаю	маральна-духоўным	маральна-духоўнымі
М.	маральна-духоўным	маральна-духоўнай	маральна-духоўным	маральна-духоўных

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кюрэ́ м. Curé [ky´re:] m -s, -s (духоўная асоба ў Францыі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Géistliche

sub m -n, -n духо́ўная асо́ба, свяшчэ́ннік, свята́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pabulum

[ˈpæbjələm]

n.

1) е́жа, пажы́ва f.

2) духо́ўная пажы́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Семіна́рыя гіст. ‘сярэдняя спецыяльная (звычайна — духоўная) навучальная ўстанова’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Ст.-бел. семинариумъ, семинария, сыминарыумъ запазычана з польск. seminarium ‘тс’ < лац. seminarium (Булыка, Лекс. запазыч., 167), першапачаткова ‘месца пасадкі, школка’, ад semen ‘семя’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спі́рычуэл

(англ. spiritual = духоўны)

духоўная песня амерыканскіх неграў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

глыбі́нна-духо́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	глыбі́нна-духо́ўны	глыбі́нна-духо́ўная	глыбі́нна-духо́ўнае	глыбі́нна-духо́ўныя
Р.	глыбі́нна-духо́ўнага	глыбі́нна-духо́ўнай глыбі́нна-духо́ўнае	глыбі́нна-духо́ўнага	глыбі́нна-духо́ўных
Д.	глыбі́нна-духо́ўнаму	глыбі́нна-духо́ўнай	глыбі́нна-духо́ўнаму	глыбі́нна-духо́ўным
В.	глыбі́нна-духо́ўны (неадуш.) глыбі́нна-духо́ўнага (адуш.)	глыбі́нна-духо́ўную	глыбі́нна-духо́ўнае	глыбі́нна-духо́ўныя (неадуш.) глыбі́нна-духо́ўных (адуш.)
Т.	глыбі́нна-духо́ўным	глыбі́нна-духо́ўнай глыбі́нна-духо́ўнаю	глыбі́нна-духо́ўным	глыбі́нна-духо́ўнымі
М.	глыбі́нна-духо́ўным	глыбі́нна-духо́ўнай	глыбі́нна-духо́ўным	глыбі́нна-духо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum