mature2 [məˈtjʊə] v.

1. вы́расці, стаць даро́слым (фізічна і духоўна)

2. даспе́ць (пра віно, сыр і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неразвіты́

1. (фізічна) nentwickelt;

2. (духоўна) (in der Entwcklung) zurückgeblieben; beschränkt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перарадзі́цца сов., в разн. знач. перероди́ться;

пшані́ца ~дзі́лася — пшени́ца перероди́лась;

ён духо́ўна ~дзі́ўся — он духо́вно перероди́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гросма́йстар

(ням. Grossmeister)

1) вышэйшае шахматна-спартыўнае званне;

2) галава каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

госпіталье́ры

(фр. hospitaliers)

члены каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна, заснаванага ў Палесціне ў 12 ст. у перыяд крыжовых паходаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тэўто́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэўтонаў, які належыць, уласцівы ім. Тэўтонскія плямёны.

•••

Тэўтонскі ордэн (гіст.) — каталіцкі духоўна-рыцарскі ордэн, ваенная арганізацыя нямецкага рыцарства ў 13–15 стст., якія праводзілі агрэсіўную палітыку ва Усходняй Еўропе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адухаві́ць, адухаўля́ць

1. (духоўна ўзвысіць) vergistigen vt, idealiseren vt;

2. (жывёл, прыроду) gistige Fähigkeiten zsprechen* (што D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пані́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. панік, ‑ла; зак.

1. Схіліцца, апусціцца, прыгнуцца. Два хляўцы з паветкамі, хілы плот панік. Машара. Выспела ажына. Пачарнела ад ягад, панікла долу: ягады абляпілі яе, што жучкі. Пташнікаў.

2. перан. Паддацца прыгнечанаму настрою; стаць разбітым духоўна. [Валя] апусцілася ў крэсла і панікла, як ад бязмернай стомы. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шырэ́ць, ‑эе; незак.

Станавіцца больш шырокім па тэрыторыі. За вёскай.. [возера] яшчэ больш шырэе, разыходзіцца на два рукавы, потым зноў зліваецца. Ваданосаў. // Шырока прасцірацца. Ад воклічаў зямля калышацца, Шырэе даль, святлее шыр. Астрэйка. Гляджу і гляджу, як шырэюць прасторы, Направа, налева граніцы няма... Тарас. // перан. Расці колькасна, духоўна. Шырэюць бальшавіцкія рады. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магі́стр, ‑а, м.

1. Першая вучоная ступень у некаторых зарубежных краінах і дарэвалюцыйнай Расіі. // Асоба, якая мае такую ступень.

2. Другая акадэмічная ступень, якая прысвойваецца ў вышэйшых навучальных установах ЗША і Англіі. // Асоба, якая мае такую ступень.

3. У сярэднія вякі — тытул кіраўніка каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна. // Асоба, якая мела такі тытул.

[Ад лац. magister — настаўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)