Verbum

павыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Выразаць усё, многае.

П. старыя дрэвы.

П. патрэбныя артыкулы з газет.

дрэванасаджэ́нне, -я, н.

1. Пасадка дрэў, спосаб развядзення лясоў саджанцамі.

2. звычайна мн. -і, -яў. Пасаджаныя дрэвы.

Трэба ахоўваць дрэванасаджэнні.

аб’і́нець, -ею, -ееш, -ее; зак.

Пакрыцца інеем з усіх бакоў.

Барада аб’інела на марозе.

Дрэвы аб’інелі.

|| незак. аб’і́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

разла́пісты, -ая, -ае (разм.).

Які шырока раскінуў свае галіны ў розныя бакі (пра дрэвы, галлё).

Разлапістыя елкі.

|| наз. разла́пістасць, -і, ж.

падга́лісты, -ая, -ае.

1. 3 доўгімі нагамі, цыбаты.

П. юнак.

2. Высокі, тонкі (пра дрэвы, расліны).

Падгалістая хвоя.

|| наз. падга́лістасць, -і, ж.

пазасяка́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Зрабіць зарубкі на ўсім, многім.

П. дрэвы.

2. Параніць усё, многае.

Пазасякаў конь ногі.

лясі́на, -ы, мн. -ы, -сі́н, ж. (разм.).

1. Адно дрэва.

Віхор зваліў лясіну.

2. зб. Ссечаныя дрэвы як лесаматэрыял.

Сплаў карабельнай лясіны.

згале́лы, -ая, -ае.

1. Голы, апусцелы (пра дрэвы, палі і пад.).

Згалелыя нівы.

2. перан. Збяднелы.

З. шляхцюк.

|| наз. згале́ласць, -і, ж.