паліхро́мія

(ад гр. polychromos = шматколерны)

1) шматколернасць твораў дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, скульптуры, архітэктуры;

2) палігр. друкаванне некалькімі фарбамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэксапры́нт

(ад лац. texo = вырабляю + англ. print = друкаваць)

друкаванне тэксту спосабамі глыбокага і плоскага друку з формаў, атрыманых шляхам фатаграфавання набору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

публіка́цыя, ‑і, ж.

1. Друкаванне ў якіх‑н. выданнях асобных твораў, прац і іншых тэкстаў. Публікацыя архіўных дакументаў. Плаціць за публікацыю. // Аб’ява аб чым‑н., надрукаваная, апублікаваная дзе‑н. Несцяровіч даў публікацыю, і пачалі сцягвацца людзі на работу. Чорны.

2. Тое, што апублікавана, надрукавана. Дзякуючы гэтым публікацыям даныя аб жыцці і дзейнасці Скарыны значна расшырыліся. Алексютовіч.

[Ад лац. publicare — аб’яўляць усенародна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металагра́фія

(ад метал + -графія)

раздзел металазнаўства, які вывучае структуру і фізічныя ўласцівасці металаў і сплаваў;

2) друкаванне з металічных друкарскіх форм з паглыбленым малюнкам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

друк

(польск. druk, ад ням. Druck)

1) друкаванне кніг; выдавецкая справа (напр. органы друку);

2) знешні выгляд друкаванага тэксту (напр. уборысты сукупнасць друкаваных твораў (напр. перыядычны д.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ду́плекс

(лац. duplex = падвойны)

1) двухбаковая сувязь па аднаму проваду адначасова ў абодвух напрамках;

2) здвоеная машына для часання лёну;

3) друкаванне двума фарбамі з аднакаляровага арыгінала.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

публіка́цыя

(лац. publicatio)

1) аб’яўленне чаго-н. для агульнага ведама праз друк (напр. п. аб’явы);

2) друкаванне якіх-н. матэрыялаў у кнізе, газеце, часопісе;

3) тое, што апублікавана, выдадзена.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

публіка́цыя

(польск. publikacja, ад лац. publicatio)

1) аб’яўленне чаго-н. для агульнага ведама праз друк (напр. п. аб’явы);

2) друкаванне якіх-н. матэрыялаў у кнізе, газеце, часопісе;

3) тое, што апублікавана, выдадзена.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

друк

(польск. druk, ад ням. Druck)

1) друкаванне кніг; выдавецкая справа (напр. кніга яшчэ ў друку, органы друку);

2) знешні выгляд друкаванага тэксту (напр. уборысты д.);

3) сукупнасць друкаваных твораў (напр. перыядычны д.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Zensúr

f -, -en

1) ацэ́нка, адзна́ка, бал

2) тк. sg цэнзу́ра

die ~ hat das Buch (nicht) zúgelassen — цэнзу́ра (не) дазво́ліла друкава́нне кні́гі

3) та́бель (паспяхо́васці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)