цэлюло́за, -ы, ж.

Рэчыва з хімічна апрацаванай драўніны, сцёблаў некаторых раслін, якое ідзе на выраб паперы, штучнага шоўку, выбуховых сродкаў і пад.; клятчатка.

|| прым. цэлюло́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кансерва́цыя ж., в разн. знач. консерва́ция;

к. будаўні́цтва — консерва́ция строи́тельства;

к. драўні́ны — консерва́ция древеси́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Máserung

f -, -en узо́рыстасць, узо́рнасць драўні́ны, тэксту́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фане́ра, -ы, ж.

1. Тонкія драўляныя пласціны для абліцоўкі сталярных вырабаў.

2. Матэрыял са склееных тонкіх пласцін дрэва з перакрыжаваным размяшчэннем валокнаў драўніны.

Трохслойная ф.

|| прым. фане́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэксту́ра ж. Textúr f -;

тэксту́ра драўні́ны Máserung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адраўне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў уласцівасці драўніны. Адраўнелы парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драўні́на, -ы, ж.

1. Цвёрдая частка дрэва або кустовых раслін, што знаходзіцца пад карой.

2. зб. Бярвенне і іншыя лесаматэрыялы.

Нарыхтоўка драўніны.

|| прым. драўні́нны, -ая, -ае і драўня́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касасло́й, ‑ю, м.

Слой драўніны з касым, пакручастым размяшчэннем валокнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гні́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць гнілога. Гніласць драўніны. Гніласць самадзяржаўнага ладу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драўня́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да драўніны. Драўняныя валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)