rzeczowy

рэчавы;

dowód rzeczowy — рэчавы доказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ва́жкі, -ая, -ае.

1. Які мае значную вагу пры невялікім аб’ёме.

В. тавар.

2. перан. Пераканаўчы.

В. доказ.

Важка (прысл.) гаварыць.

3. перан. Пазбаўлены лёгкасці; цяжкі.

Важкія крокі.

|| наз. ва́жкасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Náchweis

m -es, -e

1) до́каз

den ~ líefern — прадста́віць [даць] до́каз

éinen ~ éinbringen* [gében*] — прыве́сці до́каз

2) (за)све́дчанне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неадхі́льны

1. неустрани́мый;

~ная перашко́да — неустрани́мое препя́тствие;

2. неотрази́мый;

н. до́каз — неотрази́мый до́вод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

факти́ческий факты́чны;

факти́ческое доказа́тельство факты́чны до́каз;

факти́ческая сторона́ де́ла факты́чны бок спра́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

object lesson [ˈɒbdʒɪktlesn] n. нагля́дны до́каз, нагля́дны пры́клад; нагля́дная ілюстра́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апагагі́чны

(гр. apagogos = які аддаляе)

ускосны;

а. доказ — ускосны доказ, калі вывад аб правільнасці палажэння робіцца шляхам абвяржэння супярэчлівага яму палажэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dowodowy

доказны, довадны;

materiał dowodowy — рэчавы доказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́чавы materi¦éll;

рэ́чавы до́каз юрыд Bewéisstück n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

insufficient [ˌɪnsəˈfɪʃnt] adj. (for) недастатко́вы, няпо́ўны, абмежава́ны;

insufficient evidence недастатко́вы до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)