дзяржа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзяржу́ дзяржы́м
2-я ас. дзяржы́ш дзержыце́
3-я ас. дзяржы́ць дзяржа́ць
Прошлы час
м. дзяржа́ў дзяржа́лі
ж. дзяржа́ла
н. дзяржа́ла
Загадны лад
2-я ас. дзяржы́ дзяржы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каалі́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Аб’яднанне, саюз (дзяржаў, партый і пад.) для дасягнення агульнай мэты.

|| прым. кааліцы́йны, -ая, -ае.

К. ўрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

садру́жнасць ж. содру́жество ср.;

С. Незале́жных Дзяржа́ў — Содру́жество Незави́симых Госуда́рств

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канферэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Сход, нарада прадстаўнікоў якіх-н. дзяржаў, арганізацый, устаноў для абмеркавання і вырашэння пэўных пытанняў.

Міжнародная к.

Навуковая к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кня́ства, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Феадальнае ўладанне на чале з князем.

Пінскае к.

2. У складзе назвы некаторых сучасных дзяржаў.

К.

Ліхтэнштэйн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саю́з, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх асоб, груп і пад.

Сяброўскі с.

Раённы с. паляўнічых.

2. -у. Аб’яднанне, пагадненне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў.

Ваенны саюз.

Гандлёвы саюз.

3. Назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый, таварыстваў, партый, класаў.

С.

Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік.

Прафесійны с.

С. рабочых і сялян.

С. кампазітараў.

|| прым. саю́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэрве́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Агрэсіўнае ўмяшанне адной або некалькіх дзяржаў, звычайна ўзброенае, ва ўнутраныя справы другой дзяржавы.

|| прым. інтэрвенцы́йны, -ая, -ае і інтэрвенцыяні́сцкі, -ая, -ае.

Інтэрвенцыйныя войскі.

Інтэрвенцыянісцкія намеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Саю́з ’цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх асоб, груп, таварыстваў, класаў; пагадненне, аб’яднанне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў; назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. союз ’тс’, таксама як і іншых вытворных ад яго: саю́зны, саю́знік і г. д. (Крукоўскі, Уплыў, 42, Гіст. лекс., 239). Рус. слова з ц.-слав. съѭзъ; параўн. ст.-слав. съвѫзъ, съѫзъ ’прывязь, рамень, вузы’, ст.-рус. съвузъ ’сувязь, вузы’. Далей да вязаць, вузы; гл. Фасмер, 3, 731.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Konföderatión

f -, -en канфедэра́цыя, саю́з (дзяржаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stáatenbund

m -s, -bünde саю́з дзяржа́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)