Verbum

пратаўха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Таўхаючыся, прабіцца наперад праз натоўп.

2. Правесці які-н. час таўхаючыся.

Гадзіны дзве пратаўхаўся ў чарзе.

цу́гам, прысл.

1. Гужам, адзін за адным.

Коні ішлі ц.

2. Запрэжкай у дзве або тры пары коней, якія ідуць адна за адной.

дыя́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: адрэзак прамой лініі, які злучае дзве кропкі акружнасці і праходзіць праз яе цэнтр.

|| прым. дыяметра́льны, -ая, -ае.

трасці́ць, трашчу́, тро́сціш, тро́сціць; тро́шчаны; незак., што (спец.).

Злучаць, скручваць разам дзве або некалькі нітак.

|| зак. страсці́ць, страшчу́, стро́сціш, стро́сціць; стро́шчаны.

|| наз. трашчэ́нне, -я, н.

двухжы́льны, -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой дзве скручаныя жылы, ніці.

Д. провад.

2. Вынослівы, дужы, моцны (разм.).

Наша пакаленне двухжыльнае, яно ўсё перамагло, усё адолела.

кастанье́ты, -нье́т, адз. -а, -ы, ж.

Ударны музычны інструмент — дзве злучаныя між сабой драўляныя ці пластмасавыя пласцінкі, якімі рытмічна пастукваюць, надзеўшы на пальцы.

|| прым. кастанье́тны, -ая, -ае.