прыса́ды, -са́д.

Дрэвы, пасаджаныя вакол, каля чаго-н. (дарогі, вуліцы, будынка і пад.).

Шлях абрамлялі бярозавыя п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўдаро́гі, на паўдаро́зе, ж.

Палавіна дарогі, шляху.

Праехаць п.

Спыніцца на паўдарозе (таксама перан.: не закончыўшы пачатай справы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ля¹, прыназ. з Р.

Тое, што і каля (у 1 і 2 знач.).

Л. дарогі стаяў збуцвелы крыж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«Гасцінец вялікі» (назва дарогі) 7/328

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

hairpin bend [ˌheəpɪnˈbend] n. BrE круты́ паваро́т даро́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перасячы́ся сов. пересе́чься;

даро́гіе́кліся — доро́ги пересекли́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абхо́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які даглядае ўчастак дарогі.

Дарожны а.

Пуцявы а.

|| прым. абхо́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патралява́ць

‘некаторы час траляваць - падцягваць, падвозіць драўніну ад месца нарыхтоўкі да дарогі ці да месца сплаву; лавіць каго-небудзь; пракладваць дарогу, шлях; ісці, рухацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. патралю́ю патралю́ем
2-я ас. патралю́еш патралю́еце
3-я ас. патралю́е патралю́юць
Прошлы час
м. патралява́ў патралява́лі
ж. патралява́ла
н. патралява́ла
Загадны лад
2-я ас. патралю́й патралю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час патралява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

astray [əˈstreɪ] adj., adv. : go astray заблудзі́цца, збі́цца з даро́гі (таксама перан.)

lead smb. astray збіць каго́-н. з даро́гі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паблука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Пахадзіць у пошуках дарогі.

2. Павандраваць, пахадзіць у вольны час (разм.).

П. каля возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)