Разгагу́лі: гу́лі‑разгагу́лі ’свавольная гульня’ (Юрч. СНЛ). Экспрэсіўнае рыфмаванае ўтварэнне на аснове слова гу́лі (гл. гуляць) і гукапераймання гагу, параўн. гугу́ ’гул, шум’ (Нас.), гуга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лінаты́п, ‑а, м.

Друкарская наборная машына, якая адлівае набор цэлымі радкамі. З сярэдзіны будынка прабіваўся рытмічны стук лінатыпаў і прыглушаны гул ратацый. Хадкевіч.

[Ад лац. linea — лінія і грэч. typos — адбітак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляската́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ляскатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. [З будаўніцтва] далятаў да нас густы гул матораў і ляскатанне жалеза. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peal​1 [pi:l] n.

1. звон звано́ў

2. гру́кат, гул (грому, апладысментаў, навальніцы і да т.п.);

a peal of laughter вы́бух сме́ху

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́ман, -ну м., разг.

1. го́вор; разгово́р; (громкий) го́мон, галдёж;

2. перен. шум, го́мон; гуд, гуде́ние ср.; гул

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

thunder

[ˈӨʌndər]

1.

n.

1) гром -у m., грымо́ты pl.

2) гул -у m.

the thunder of Niagara Falls — грымо́тны гул Ніяга́рскага вадаспа́ду

2.

v.i.

1) грыме́ць, груката́ць

2) мо́цна гавары́ць; крычэ́ць, грыме́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Во́дгул ’рэха’ (Пал.). Укр. ві́дгул ’тс’. Прэфіксальнае ўтварэнне ад гул (гл.) па ўзору водклік, водсвет і г. д. Во́дгулле ’водгалас’ (БРС), во́дгульля ’рэха’ (Бяльк.) ад водгул з суф. зборн. ‑ьje.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hubbub

[ˈhʌbʌb]

n.

1) шу́мная гамо́нка, мітусьня́, замяша́ньне n.

2) го́ман -у m., гул галасо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пасачы́ць, ‑сачу, ‑сочыш, ‑сочыць; зак.

Сачыць некаторы час. Вырашылі пасачыць за дарогай. Было цікава ведаць, ці дужа тут вялікі рух. Неўзабаве пачулі гул машын. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́кат м Tósen n -s (выццё буры); Getöse n -s (шум, гул); Bráusen n -s (мора); Súrren n -s (самалёта)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)