Verbum

анлайнавы слоўнік

чарапа́хавы, ‑ая, ‑ае.

1. Прыгатаваны з чарапахі (у 1 знач.). Чарапахавы суп.

2. Зроблены з чарапахі (у 2 знач.). Чарапахавы грэбень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kamm

m -(e)s, Kämme

1) грэ́бень, грабяне́ц, расчо́ска

2) грэ́бень (гор)

◊ da liegt der ~ auf der Bútter — ≅ тут сам чорт но́гі скале́чыць

álle(s) über éinen ~ schéren* — стры́гчы ўсі́х (усё) пад адзі́н грэ́бень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

грабяне́ц, ‑нца, м.

Разм. Тое, што і грэбень. З грабянцом у кароткай прычосцы, у лёгкай стракатай сукенцы, румяная — Валька смяецца цяпер, як дзяўчынка. Брыль. З ганка быў відаць грабянец лесу. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Валва́ ’хваля, вадзяны грэбень, падняты ветрам’ (Яшк.). З валка з асіміляцыяй в‑н > в‑в.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расчо́ска, ‑і, ДМ ‑сцы; Р мн. ‑сак; ж.

Грэбень для расчэсвання валасоў. Чалавек зняў з рукі плашч, .. дастаў з верхняй кішэні пінжака расчоску і правёў ёю некалькі разоў па рэдкіх пасівелых валасах. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cockscomb

[ˈkɑ:kskoʊm]

1) грэ́бень у пе́ўня

2) Bot. зване́ц -ца́ m. (кве́ткі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rogowy

1. рагавы;

grzebień rogowy — рагавы грэбень;

2. гл. narożny

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эгрэ́т

(фр. aigrette = грэбень, султан)

пяро ці пучок пёраў, якія тырчаць уверх як упрыгожанне жаночых галаўных убораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Вы́лва ’вадзяны грэбень, падняты ветрам, хваля’ (Яшк.). Мяркуючы па месцы націску, запазычанне з польск. wełna, wełma. Але канчатковае ‑ва тлумачыць цяжка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лу́бачка ’грэбень запалак’ (міёр., Хрэст. дыял.; Сл. ПЗБ). Да луб ₁, лу́бка (гл.). Названа паводле падабенства тонкай пласцінкі з запалкамі з тонкай палоскай кары.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)