ЛАРЫНГАСКАПІ́Я

[ад грэч larynx (laryngos) гартань + ...скап(ія)],

метад даследавання гартані спец. інструментамі. Адрозніваюць Л. непрамую (люстраную), прамую і фібравалаконную. Непрамую Л. робяць з дапамогай гартаннага люстэрка, крыніцы святла і лобнага рэфлектара, прамую з дапамогай ларынгаскопа, фібравалаконную — прыборамі з выкарыстаннем фібравалаконнай оптыкі (святлаводаў).

П.А.Цімашэнка.

т. 9, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дысфані́я

(ад дыс- + -фанія)

расстройства голасу пры захворваннях гартані, перанапружанні галасавога апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кады́к

(тат. kadyk = моцны, цвёрды, які выступае)

выпнутая храстковая частка гартані ў мужчын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ларынгало́гія

(ад ларынга- + -логія)

раздзел отарыналарынгалогіі, які вывучае анатомію, фізіялогію і хваробы гартані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ларынгаэктамі́я

(ад ларынга- + гр. ektome = высячэнне)

хірургічная аперацыя поўнага выдалення гартані (параўн. ларынгатамія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

круп

(англ. croup)

запаленне гартані і трахеі, якое суправаджаецца ўскладненнем дыхання (удушшам і кашлем).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ларынгатрахеі́т

(ад ларынга- + трахея)

адначасовае запаленне слізістай абалонкі гартані і трахеі пры віруснай інфекцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

храсто́к, ‑тка, м.

Гнуткая і шчыльная злучальная тканка пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў дарослага чалавека. Храсткі гартані. □ Перасадка чалавеку такіх тканак, як храсток, косці, рагавіца вока, — ужо не праблема. «Звязда». Чалавек азірнуўся і пайшоў паволі назад. Храсткі яго носа варушыліся. Чорны.

•••

Надгартанны храсток — надгартаннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтаскапі́я

(ад аўта- + -скапія)

агляд поласці гартані і дыхальных шляхоў без аптычных прыбораў (параўн. ларынгаскапія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афані́я

(гр. aphonia = немата)

страта голасу ў сувязі з захворваннем гартані або паражэннем нервовай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)