беспатэ́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае патэнту, пасведчання на права гандлю. Беспатэнтны гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскатэ́ль, ‑і, ж., зб.

Фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.

[Ад перс. mušk — мускус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

business hours

гадзі́ны прыйма́; службо́выя гадзі́ны; гадзі́ны га́ндлю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blizzard [ˈblɪzəd] n. сне́жная заве́я, завіру́ха, мяце́ліца; бу́ра;

a trade blizzard infml заняпа́д га́ндлю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лаба́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Памяшканне для гандлю зернем, мукой, а таксама для захоўвання зерня, мукі; склад розных тавараў.

Мучны л.

|| прым. лаба́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

DTI [ˌdi:ti:ˈaɪ] (скар. ад Department of Trade and Industry) Міністэ́рства га́ндлю і прамысло́васці (у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Hándelsministerium

n -s міністэ́рства га́ндлю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

таваразна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ваенто́ргаўскі ’які мае адносіны да арганізацыі або ўстаноў ваеннага гандлю’ (КТС). З рус. военторговский.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шту́чны², -ая, -ае.

1. Які ўяўляе сабой асобную рэч, які нельга ўзважыць або адмераць.

Ш. тавар.

Ш. аддзел магазіна (для гандлю таварамі паштучна).

2. Які праводзіцца, робіцца здзельна, за кожную штуку.

Штучная аплата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)