Verbum

капюшо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адкідны галаўны ўбор, прымацаваны ззаду да каўняра верхняга адзення.

Паліто з капюшонам.

|| прым. капюшо́нны, -ая, -ае.

будзёнаўка, -і, ДМ -наўцы, мн. -і, -навак, ж.

Суконны галаўны ўбор у выглядзе шлема (у 1 знач.), які першапачаткова насілі чырвонаармейцы.

турба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Галаўны ўбор у народаў Азіі і Паўночнай Афрыкі ў выглядзе палотнішча лёгкай тканіны, абматанага вакол галавы.

фе́ска, -і, ДМ фе́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Шапачка ў форме ўсечанага конуса з кутасом (галаўны ўбор у некаторых краінах Блізкага Усходу).

фура́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Галаўны ўбор з аколышам і казырком; форменная шапка.

|| прым. фура́жачны, -ая, -ае.

Фуражачная майстэрня.

чалма́, -ы́, мн. чалмы́, ча́лмаў, чалма́м, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор у мусульман: доўгі кавалак тканіны, абгорнуты некалькі разоў вакол галавы.

|| прым. чалмо́вы, -ая, -ае.

ка́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Засцерагальны галаўны ўбор (звычайна металічны) у выглядзе шлема.

Салдацкая к.

Пажарная к.

|| прым. ка́сачны, -ая, -ае.

капялю́ш, капелюша́, мн. капелюшы́, капелюшо́ў, м.

Галаўны мужчынскі ўбор з палямі, жаночы — розных фасонаў.

Саламяны к.

|| памянш. капялю́шык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. капялю́шны, -ая, -ае.