◎ Не́едзь ’ежа’: Ена умрэ без нееді (Ян.). Незвычайнае тлумачэнне слова удакладняецца прыведзенай ілюстрацыяй, з якой вынікае, што першаснае значэнне яго павінна быць вядзенне’, што дакладна адпавядае засведчанаму ў іншых гаворках неедзь ’голад, недаяданне’ (Янк. 2), да есці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́дкуп, -у, мн. -ы, -аў, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: права на спагнанне дзяржаўных падаткаў, на манапольнае вядзенне гандлю, якое перадавалася казной прыватным асобам за грашовы ўзнос.

Вінны в.

Аддаць на в. што-н. (перан.: у поўнае распараджэнне).

|| прым. адкупны́, -а́я, -о́е.

Адкупная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сі́ндык, ‑а, м.

1. Абаронца, адвакат у судзе ў Старажытнай Грэцыі.

2. Прадстаўнік якой‑н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых капіталістычных краінах, упаўнаважаны на вядзенне спраў.

[Грэч. syndikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамаво́дства, ‑а, н.

Вядзенне дамашняй гаспадаркі. Займацца дамаводствам. // Адзін з прадметаў працоўнага выхавання вучняў у школе. — Мы вучыліся на ўроку дамаводства падаваць на стол, — папраўляючы фартушок, сказала дзяўчынка. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фланкі́раванне, ‑я, н.

1. Вядзенне агню ўздоўж лініі фронту ў фланг баявых парадкаў ворага.

2. Прыкрыцце з флангаў.

3. Уст. Баявыя прыёмы пікай, якія выконваюцца кавалерыстамі ў рукапашным баі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brief​3 [bri:f] v.

1. (on/about) дава́ць каро́ткую інфарма́цыю; рабі́ць рэзюмэ́

2. BrE, law дава́ць інстру́кцыю адвака́ту; даруча́ць вядзе́нне спра́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дры́блінг

(англ. dribbling)

сп. вядзенне мяча або шайбы гульцом (у футболе, баскетболе, хакеі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

траст

(англ. trust)

1) даверанасць на вядзенне аперацый у гаспадарчай і іншай сферах дзейнасці;

2) аб’яднанне, фонд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

księgowanie

н. вядзенне бухгалтэрыі; бухгалтэрыя;

księgowanie podwójne перан. двайная бухгалтэрыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прасудзі́ць, ‑суджу, ‑судзіш, ‑судзіць; зак., каго-што.

Разм.

1. Зрасходаваць на вядзенне судовых спраў. [Сымон:] Тата .. судамі гаспадарку ўсю прасудзіў, а цяпер апошняе двару на здзек аддаў! Купала.

2. і без дап. Судзіць некаторы час; прабыць які‑н. час суддзёй. Прасудзіць некалькі год.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)