bwaschen

* vt

1) мыць, змыва́ць, вы́мыць; абмыва́ць

2) мыць по́суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyszorować

зак. вычысціць, вымыць, вышараваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

umyć

зак. умыць, памыць, вымыць;

umyć buty z błota — вымыць чаравікі ад бруду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дабяла́ нареч., в разн. знач. добела́;

вы́мыць д. — вы́мыть добела́;

нагрэ́ць д. — раскали́ть добела́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

простира́тьII сов., разг.

1. (выстирать) памы́ць, вы́мыць;

2. (стирать какое-то время) прамы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́паласкаць, ‑палашчу, ‑палашчаш, ‑палашча; зак., што.

Вымыць, палошчучы ў вадзе. Выпаласкаць бялізну. □ Дзядзька Марцін вытрас сетку, а потым выпаласкаў з яе розны бруд і твань на чыстай бягучай вадзе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., каго-што.

1. Памыць, вымыць нанава, яшчэ раз. Перамыць падлогу. Перамыць бялізну.

2. Памыць, вымыць усё, многае або ўсіх, многіх. Перамыць усіх дзяцей. □ Мы з Надзеяй хутка прыбралі стол, перамылі посуд. Савіцкі.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Размыць. У адным месцы вада .. перамыла грэблю, і рагазінцы з грабарскімі рыдлёўкамі хадзілі ўціхамірваць стыхію. Сабаленка. / у безас. ужыв. Дарогу тут перамыла ўжо метраў на восем ўшыркі. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peroxide

[pəˈrɑ:ksaɪd]

1.

n., Chem.

1) пе́ракіс -у m.

2) hydrogen peroxide — пе́ракіс вадаро́ду

2.

v.

вы́мыць пе́ракісам (валасы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wymyć

зак.

1. вымыць;

2. тэх. прамыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дабяла́, прысл.

1. Чыста, да белага колеру. Вымыць сарочку дабяла.

2. Да белага напалу. У горне ляжаў прадаўгаваты кавалак распаленага дабяла жалеза, ад яго з лёгкім трэскам разляталіся ў бакі блакітныя іскры. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)