адсе́яць, -се́ю, -се́еш, -се́е; -се́й; -се́яны; зак.

1. што. Прасейваннем адцзяліць.

А. асцюкі ад мукі.

2. перан., каго-што. Выключыць, звольніць.

А. двоечнікаў з універсітэта.

3. што. Перасеяць участак, дзе вымакла або не ўзышла збажына.

Адсеялі азіміну ярыной.

|| незак. адсява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і адсе́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адсява́нне, -я, н., адсе́йванне, -я, н. і адсе́ў, -се́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́яць

1. (прасейваючы аддзяліць) (áus)síeben vt, áuslesen* vt;

2. перан. (выключыць) ábsondern vt, áusscheiden* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rádio

n -s, -s ра́дыё;

~ hören слу́хаць ра́дыё;

das ~ ábstellen вы́ключыць ра́дыё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сігналіза́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сігналізаваць.

2. Сістэма сігналаў, якая прымяняецца дзе‑н. Гукавая сігналізацыя. Марская сігналізацыя.

3. Прыстасаванне для падачы сігналаў. Загадалі выключыць святло [немцы] па ўсёй пуцявой сігналізацыі, у семафорах, у стрэлках, у воданапорных калонках. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wydalić

зак.

1. выдаліць; выключыць; звольніць;

2. біял. выдзеліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyłączyć się

зак.

1. выключыцца;

2. выключыць адно аднаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выключа́ць несов.

1. в разн. знач. исключа́ть; (из учебного заведения и т.п. — ещё) отчисля́ть;

2. (прекращать действие) выключа́ть;

1, 2 см. вы́ключыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отчи́слить сов.

1. адлічы́ць, мног. паадлі́чваць;

отчи́слить ты́сячу рубле́й адлічы́ць ты́сячу рублёў;

2. (уволить) зво́льніць, мног. пазвальня́ць; (исключить) вы́ключыць, мног. павыключа́ць; (передать) перада́ць;

отчи́слить студе́нта за непосеще́ние заня́тий вы́ключыць студэ́нта за ненаве́дванне заня́ткаў;

отчи́слить в распоряже́ние кого́-л. перада́ць у распараджэ́нне каго́-не́будзь;

отчи́слить в запа́с залічы́ць у запа́с;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счапле́нне н.

1. тэх. Ko¦häsión f -, -en;

2. чыг., аўта. Kúpplung f -, -en;

уключы́ць счапле́нне éinkuppeln vi;

вы́ключыць счапле́нне áuskuppeln vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адлічы́ць, -лічу́, -лічыш, -лічыць; -лічаны; зак., каго-што.

1. Лічачы ад умоўнай адзінкі, назваць, паказаць колькасць чаго-н.

Гадзіннік адлічыў дзесяць гадзін.

2. Налічыўшы, аддзяліць пэўную колькасць чаго-н.

А. дваццаць рублёў.

3. Вылічыць, утрымаць з якой-н. сумы.

А. з зарплаты частку грошай.

4. Выключыць з ліку навучэнцаў з якой-н. установы і пад; тое, што і звольніць (афіц.).

А. прагульшчыкаў з завода.

А. з універсітэта.

|| наз. адлі́к, -у, м. А. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)