потра́тить сов.

1. патра́ціць; (издержать) расхо́даваць, вы́даткаваць;

2. (время) патра́піць; (впустую) змарнава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жыві́; -жы́ты; зак.

1. да чаго. Дасягнуць якога-н. узросту; пражыць да якога-н. тэрміну.

Не дажыў ён да светлых дзён перамогі.

2. што. Прабыць дзе-н. астатак часу, тэрміну.

Д. тыдзень у санаторыі.

3. што. Выдаткаваць на пражыццё (разм.).

Д. астатнія грошы.

|| незак. дажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

veráusgaben

1.

vt вы́даткаваць, расхо́даваць

2.

(sich)

1) вы́даткавацца

2) знемагчы́ся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

use up

а) по́ўнасьцю ужы́ць, вы́даткаваць, патра́ціць (гро́шы)

б) informal змардава́ць; стамі́ць; зьнясі́ліць; вы́чарпаць (сі́лы, запа́сы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тра́тить несов.

1. тра́ціць, стра́чваць; (напрасно) тра́ціць; марнава́ць;

2. (издерживать) тра́ціць, выдаткава́ць; выдатко́ўваць, расхо́даваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перама́рчыць ’выдаткаваць без разліку’, ’замучыць, давесці да згубы; сапсаваць’ (Ян.), pieramarczyć (hroszy) ’схаваць, перахаваць (каб не маглі знайсці)’ (Арх. Федар.). З польск. дыял. przemarcyć ’выменяць на што-небудзь’, якое з ням. markten ’таргавацца’, ’гандляваць’ (Варш. сл., 5), або да маро́чыць ’дурыць, абманваць’, гл. маро́ка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расто́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Торкаючы, размясціць у розных месцах або на якой‑н. прасторы (пра ўсё, многае). Расторкаць фасолю па ўсёй градзе.

2. перан. Марна выдаткаваць, зрасходаваць. Абы-як растраціць, расторкаць прадукт можна, толькі хіба ж гэта парадак? М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lay out

а) расклада́ць, выклада́ць

The refreshments were laid out — Падмацу́нкі былі́ раскла́дзеныя

б) informal вы́класьці, вы́даткаваць (гро́шы)

в) падрыхтава́ць, прыбра́ць (нябо́жчыка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

истощи́ть сов.

1. (изнурить) змардава́ць; знясі́ліць;

2. (о почве) спусто́шыць, абяспло́дзіць, вы́сіліць;

3. (исчерпать) вы́чарпаць; (израсходовать) вы́даткаваць; зрасхо́даваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Іспата́каць ’зрасходваць, выдаткаваць’ (чэрв., Сл. паўн.-зах.); параўн. рус. поток у выразе поток и разграбление ’поўнае разарэнне, разбурэнне, знішчэнне’, першапачаткова — мера пакарання ў старажытнарускай феадальнай дзяржаве, якая заключалася ў выгнанні з адабрэннем маёмасці (ССРЛЯ), уст. поточить ’раскрасці, разграбіць’, ст.-рус. потокъ, поточениѥ ’выгнанне, ссылка, зняволенне’, поточити ’саслаць у зняволенне, выгнаць’. Прэфіксальнае ўтварэнне ад *točiti (гл. тачыць). Фасмер, 3, 345.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)