адво́льны -ая, -ае.

1. Нічым не абмежаваны, вольны.

Адвольныя рухі.

2. Які праводзіцца самавольна.

Адвольнае рашэнне.

3. Бяздоказны, непераканаўчы, беспадстаўны.

Адвольнае тлумачэнне.

|| наз. адво́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wakujący

незаняты; вольны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

досу́жий разг.

1. (свободный) во́льны;

досу́жее вре́мя во́льны час;

2. (пустой) пусты́;

досу́жие разгово́ры пусты́я размо́вы; (сплетни) плёткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрадузя́ты, ‑ая, ‑ае.

Вольны ад прадузятасці; справядлівы. Непрадузяты крытык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tax exempt [ˌtæksɪgˈzempt] adj. во́льны ад пада́тку, які́ не абклада́ецца пада́ткам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дамасе́дства, ‑а, н.

Схільнасць, прывычка праводзіць свой вольны час дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верлі́бр, ‑а, м.

Тое, што і вольны верш (гл. верш).

[Фр. vers libre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́рынг, ‑у, м.

Трэніровачны бой баксёраў перад спаборніцтвам; вольны бой.

[Англ. sparring.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dowolny

адвольны, вольны; любы;

przekład dowolny — вольны пераклад;

styl dowolny спарт. вольны стыль;

w ~m kierunku — у любым кірунку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. вольны.

2. Свабода, незалежнасць.

Барацьба за в.

3. Бесцырымоннасць, фамільярнасць у паводзінах, развязнасць.

Залішняя в. у абыходжанні.

4. Адступленне ад агульных правіл, ад нормы ў чым-н.

Паэтычная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)