Порыстасць горных парод, гл. Водныя ўласцівасці горных парод

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пранікальнасць горных парод, гл. Водныя ўласцівасці горных парод

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вільгацяёмістасць горных парод, гл. Водныя ўласцівасці горных парод

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сестонафа́гі

(ад сестон + фагі)

водныя жывёлы, якія жывяцца сестонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

во́ды

1. Мінеральныя воды, гразі; лячэбныя крыніцы (БРС).

2. Рыбныя водныя ўгоддзі (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Пралі́ў ’вузкая паласа вады, якая злучае два водныя басейны ці дзве часткі воднага басейна’ (ТСБМ), ’пераліванне крыві’ (лудз.; Сл. ПЗБ). Рус. проли́в ’праліў; дзеянне па дзеяслову проливать’; чэш. průliv ’праліў’ (з рус., слова ў Махэка₂ адсутнічае). Да праліваць < ліць (гл.). Літаратурнае праліў, магчыма, з рус. (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 86). Сюды ж пралі́ўнік ’праліўны дождж’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэтрытафа́гі

(ад дэтрыт + фагі)

водныя жывёлы, якія кормяцца дэтрытам 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антыфры́зы

(англ. antifreeze)

водныя растворы некаторых рэчываў, якія не замярзаюць пры нізкіх тэмпературах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрабіясфе́ра

(ад гідра- + біясфера)

частка біясферы ў межах гідрасферы, якую насяляюць водныя арганізмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галафо́бы

(ад гала- + -фоб)

водныя арганізмы, якія не вытрымліваюць павялічанай салёнасці асяроддзя (параўн. галафілы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)