Ве́шала 1 ’прыстасаванне з калоў, жэрдак для сушэння сена, вянкоў цыбулі і інш.’ (КТС, БРС), укр. ві́шало ’вешалка для адзення’, рус. паўн. вешало ’жэрдка, на якой што-небудзь развешваецца, сушыцца (снапы, лён)’; ’вяроўка, на якой сушыцца бялізна’, ст.-рус. вешала ’прыстасаванне з жэрдак для прасушвання чаго-небудзь’ (з XVII ст.), польск. wieszadło ’вешалка’; ’паліца ў выглядзе драбіны’, в.-луж. wěšadło ’вешалка’, чэш. věšadlo ’тс’, славац. vešadlo ’апорная канструкцыя’, славен. vešála мн. л., серб.-харв. ве̏шала, балг. ве́шало ’шыбеніца’, славен. vẹ́šalo ’павешанае на сцяне кухоннае начынне’, прасл. лексема з суф. ‑dlo ад асновы věšati (гл. вешаць).

Ве́шала 2 ’звязка грыбоў’ (Інстр. III), лун. вэ́шало ’нізка скручанага лыка’ (Шатал.) узнікла ў выніку семантычнага пераносу: ’прыстасаванне (жэрдка, вяроўка), на якім падвешваецца нешта для сушкі’ → ’тое, што падвешваецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́чапка ж., разг.

1. привя́зка; (у цепа — ещё) при́уз м.;

2. ве́шалка (у платья);

3. (у ведра) ру́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bügel

m -s, -

1) стрэ́мя

2) ду́жка, ру́чка

3) ве́шалка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knag

[næg]

n.

1) на́расьць f., сук -а́ m. (на дрэ́ве)

2) крук -а́ m., кало́к -ка́ m.; ве́шалка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rack

[ræk]

1.

n.

1) ра́ма, ве́шалка f.

a towel rack — ве́шалка на ручнікі́

2)

а) ды́ба f. (прыла́да для катава́ньняў)

б) фізы́чныя або́ мара́льныя паку́ты

3) жо́лаб для ко́рму жывёлы

2.

v.t.

1) мардава́ць, змо́рваць

2) катава́ць на ды́бе

•

- on the rack

- rack one’s brains

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áufhänger

m -s, -

1) ве́шалка (у вопратцы)

2) наго́да, падста́ва (для напісання газетнага артыкула)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rack​1 [ræk] n.

1. ве́шалка (з кручкамі)

2. палі́ца, стэла́ж;

a luggage rack палі́ца для рэ́чаў (у аўтобусе, цягніку);

The dishes are on the plate rack. Посуд на сушылцы.

3. the rack hist. ды́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ständer

m -s, -

1) сто́йка, прыла́вак

2) тэх. стая́к, сто́йка, стані́на

3) эл. ста́тар

4) ве́шалка-стая́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tab [tæb] n.

1. ве́шалка; нашы́ўка; пятлі́ца (на каўняры)

2. раху́нак, чэк;

pick up the tab заплаці́ць па раху́нку (у рэстаране); узя́ць выда́ткі на сябе́

♦

keep close tabs on smth./smb. infml сачы́ць за чым-н./кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ракяце́нь ’калатоўка’, ’прылада ў выглядзе палачкі з сучкамі на ніжнім канцы для збівання масла’ (паст., Сл. ПЗБ), раке́т ’мяшалка, зробленая з вяршыні маладой елкі’ (Зданцэвіч, LP, 1960, 347). У апошняй форме, відавочна, літуанізм, ад літ. rekẽtis ’рагуля, развілістая галіна’, параўн. літ. reketùkas ’вешалка, зробленая з вяршыні маладой елкі, сасны’, але звязана з агульнаслав. rak (гл. рак 1, ра́кавіна 1, рала 1). Далейшае ўтварэнне па рэгіянальнай прадуктыўнай мадэлі са значэннем прадмета дзеяння, напрыклад, кляпень ’малаток’, падавень ’вілы’ і пад. (Сцяцко, Афікс. наз., 38).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)