Gefángenenwärter

m -s, - турэ́мны вартаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchtwächter

m -s, - начны́ вартаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Báhnwärter

m -s, - чыгу́начны вартаўні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ба́кеншчык, ‑а, м.

Вартаўнік пры бакенах. Заўтра бакеншчык паплыве ўніз па Дняпры тушыць ліхтары. Кандрусевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tercjan

м. уст. школьны вартаўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перае́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да пераезду. Пераезны светафор. Пераезны вартаўнік.

•••

Пераезная свацця гл. свацця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вартаўні́чы ’вартаўнік’ (БРС). Укр. (зах.) вартовни́чий. Запазычанне з польск. wartowniczy ’тс’ (да warta, wartować).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

watchman

[ˈwɑ:tʃmən]

n., pl. -men

вартаўні́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лясні́к, лесніка, м.

Даглядчык, вартаўнік лесу. Раней .. [Савел Іванавіч] працаваў лесніком, аддаў лесу ледзь не ўсё жыццё, зараз на пенсіі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палясо́ўшчык, ‑а, м.

Лясны вартаўнік, ляснік. Ён [пан] запрасіў мельніка Барткевіча да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчыка. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)