animosity [ˌænɪˈmɒsəti] n. варо́жасць; непрыя́знасць;

feel animosity against smb. варо́жа ста́віцца да каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абсалютызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Кніжн. Зрабіць (рабіць) безумоўным, безадносным; давесці (даводзіць) да абсалюту. Трацкісты і капітулянты розных масцей.. абсалютызавалі недавер’е і варожасць селяніна да ўсяго новага. Адамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Erbítterung

f - го́рыч, азло́бленасць, злосць, варо́жасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dislike​1 [dɪsˈlaɪk] n. нелюбо́ў, нялю́басць; варо́жасць;

I took a dislike to him. Я неўзлюбіў яго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

недоброжела́тельность ж. нядобразычлі́васць, -ці ж.; непрыхі́льнасць, -ці ж.; варо́жасць, -ці ж.; см. недоброжела́тельный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gehässigkeit

f -, -en непрыя́знасць, варо́жасць, няна́вісць; з’е́длівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hostility [hɒˈstɪləti] n.

1. (to/towards) варо́жасць, антагані́зм;

There was open hostility between the two sides. Паміж двума бакамі была непрыхаваная варожасць.

2. pl. hostilities fml вае́нныя дзе́янні;

an outbreak/a cessation of hostilities пача́так/заканчэ́нне вае́нных дзе́янняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непрыхі́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непрыхільнага; непрыхільныя адносіны да каго‑, чаго‑н. У голасе .. [Рыгора] была панурая непрыхільнасць. Чорны. Міхась адчуваў за апошнія тыдні нейкую, ну, калі не варожасць, дык непрыхільнасць да сябе з боку бацькоў Рывы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антагані́зм

(фр. antagonisme, ад гр. antagonisma = спрэчка, барацьба)

непрымірымая супярэчнасць, варожасць (напр. сацыяльны а.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ко́нтры

(фр. contre = супраць, ад лац. contra = супраць)

напружаныя адносіны, варожасць (напр. быць у контрах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)