флаты́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Злучэнне ваенных суднаў, прызначаных для дзеянняў на рэках, азёрах і ў прыбярэжнай зоне мора.

2. Атрад караблёў спецыяльнага прызначэння.

Кітабойная ф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салдафо́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., зневаж.).

Грубы, абмежаваны, некультурны чалавек з ваенных, інтарэсы якога не выходзяць за межы вузкапрафесійных заняткаў і ведаў.

|| прым. салдафо́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

armada

[ɑ:rˈmɑ:də]

n.

1) флёт вае́нных караблёў

2) флёт самалётаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шка́нцы, -аў (спец.).

Месца ў сярэдняй частцы верхняй палубы ваенных караблёў, дзе адбываюцца агляды, цырымоніі і пад.

Каманда выстраена на шканцах.

|| прым. шка́нцавы, -ая, -ае.

Ш. журнал (суднавы журнал).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

squadron [ˈskwɒdrən] n. mil.

1. эскадро́н; ро́та

2. эска́дра (ваенных караблёў)

3. эскадры́лля (самалётаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плац-пара́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Уст. Пляцоўка для ваенных вучэнняў, парадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kríegsschauplatz

m -es, -plätze тэа́тр вае́нных дзе́янняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спецшко́ла, ‑ы, ж.

Спецыяльная школа для падрыхтоўкі курсантаў ваенных вучылішчаў. // Школа спецыяльнага прызначэння наогул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэйсі́раваць verkéhren vi (пра грамадзянскія судны); kréuzen vi (аб ваенных караблях)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

militarist

[ˈmɪlɪtərɪst]

n.

1) мілітары́ст -а m.

2) спэцыялі́ст у вае́нных спра́вах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)