нарма́льны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае нормам, звычайны.

Нармальная тэмпература цела.

Нармальная вага.

2. Псіхічна здаровы.

|| наз. нарма́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найлягчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Самы лёгкі. Найлягчэйшая вага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрава́га мікравага́

(ад мікра- + вага)

вага для ўзважвання вельмі малых цяжараў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мале́кула, -ы, мн. -ы, -кул, ж.

Найменшая часцінка рэчыва, якая захоўвае ўсе яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.

М. складаецца з атамаў.

|| прым. малекуля́рны, -ая, -ае.

Малекулярная вага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікравага́, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

Вага для ўзважвання вельмі малых цяжараў.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і вага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́лочник текст. валко́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забо́йны ​1, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для забою ​1, для працы ў забоі. Забойны механізм.

забо́йны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для забою ​2. Забойны цэх.

2. Які дзейнічае смяртэльна, забівае насмерць. Забойная сіла асколка.

•••

Забойная вага гл. вага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэцыма́льны

(лац. decimalis)

дзесятковы;

д-ая сістэма — метрычная сістэма;

д-ая вага — дзесятковая вага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

waga

wag|a

ж.

1. вага;

~a netto — вага нета;

2. спарт. вага; вагавая катэгорыя;

~a musza — найлягчэйшая вага;

waga kogucia — лягчэйшая вага;

~a piórkowa — паўлёгкая вага;

~a lekka — лёгкая вага;

~a lekko-półśrednia — першая паўсярэдняя вага;

~a półśrednia — другая паўсярэдняя вага;

~a lekko-średnia — першая сярэдняя вага;

~a średnia — другая сярэдняя вага;

~a półciężka — паўцяжкая вага;

~a ciężka — цяжкая вага;

3. вага;

~a dziesiętna — дзесятковая вага;

~a precyzyjna — дакладная вага;

4. перан. вага, аўтарытэт;

mieć ~ę — мець вагу;

rzecz wielkiej ~i — справа вялікай важнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арэо́метр, ‑а, м.

Прылада, пры дапамозе якой вызначаецца шчыльнасць вадкасці, удзельная вага рэчыва і пад.

[Ад грэч. araios — няшчыльны, разрэджаны і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)