бунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Падымаць бунт¹, удзельнічаць у бунце¹.

2. каго-што. Падбухторваць да бунту¹.

Б. народ.

3. перан. Пратэставаць, упарта не згаджацца.

Не магу вечарам дзяжурыць: жонка бунтуе.

4. каго. Збіваць з толку.

Ты мяне не бунтуй, я сам разбяруся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбунтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. Падняць бунт, паўстанне.

2. Прыйсці ў стан непакою, трывогі, узбударажыцца, усхвалявацца.

Ён узбунтаваўся, прачытаўшы такое.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыцца хвалямі, прыйсці ў рух.

Рака ўзбунтавалася.

|| незак. узбунто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Revolte

[-vɔl-]

f -, -n абурэ́нне, бунт, мяце́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

revolt1 [rɪˈvəʊlt] n. паўста́нне, мяце́ж; бунт; пратэ́ст;

lead/stage a revolt узнача́ліць/арганізава́ць паўста́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rokosz, ~u

м. гіст. бунт; мяцеж, закалот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Жбунт ’звязка, скрутак’ (КСТ). Кантамінацыя жмут1 (гл.), жгут і бунт2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unrest [ʌnˈrest] n.

1. турбо́ты, хвалява́нне;

political unrest паліты́чныя хвалява́нні

2. сму́та, бязла́ддзе;

campus unrest студэ́нцкі бунт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уціхамі́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго-што. Супакоіць, зменшыць сілу праяўлення чаго-н.

У. дзяцей.

У. злосць.

2. каго. Сілай супакоіць; задушыць (бунт, паўстанне і пад.).

У. бунтаўшчыкоў.

3. каго-што. Падпарадкаваць сваёй волі; утаймаваць.

У. стыхію.

У. раз’юшанага быка.

|| незак. уціхамі́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уціхамі́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

insurrection

[,ɪnsərˈekʃən]

n.

паўста́ньне n., бунтm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rising [ˈraɪzɪŋ] n.

1. паўста́нне, бунт

2. пад’ём

3. усхо́д, узыхо́д;

the rising of the sun узыхо́д со́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)