Verbum

закало́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ко́ле; зак.

Пачаць калоць¹ (у 1 знач.).

Закалола ў бок.

заці́шны, -ая, -ае.

1. Бязветраны, ціхі.

З. бок.

2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці.

Зацішныя дні.

разва́лісты, -ая, -ае (разм.).

3 пахістваннем з боку на бок.

Ісці развалістай паходкай.

|| наз. разва́лістасць, -і, ж.

разма́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Махаць чым-н. то ў адзін, то ў другі бок.

Р. рукамі.

саці́н, -у, м.

Баваўняная ці шаўковая тканіна, якая мае гладкі бліскучы правы бок.

|| прым. саці́навы, -ая, -ае.

ты́льны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ззаду каго-, чаго-н., з’яўляецца задняй стараной чаго-н.

Т. бок далоні.

аднабако́вы, -ая, -ае.

1. Які мае што-н. толькі з аднаго боку; які мае адзін бок.

А. драп.

2. Які закранае, ахоплівае толькі адзін бок.

Аднабаковае запаленне лёгкіх.

3. Які адбываецца толькі ў адным напрамку.

А. рух транспарту.

4. Які ажыццяўляецца адным бокам, адной асобай.

Аднабаковае спыненне ваенных дзеянняў.

5. перан. Які ахоплівае толькі адзін бок з’явы, дзейнасці, вузкі, абмежаваны.

Аднабаковае выхаванне дзяцей.

|| наз. аднабако́васць, -і, ж. (да 5 знач.).

дзяля́цтва, -а, н.

Вузкі практыцызм, пры якім выпускаецца з-пад увагі прынцыповы бок справы.

|| прым. дзяля́цкі, -ая, -ае.