надчаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Трохі счасаць. Надчасаць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Падбіць клінамі. Падклінаваць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

1. Пілуючы, раздзяліць на часткі.

П. бервяно.

2. Папілаваць усё, многае.

П. усе дровы.

|| незак. перапіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аскаблі́ць, аскаблю, аскобліш, аскобліць; зак., што.

Абскрэбці, абдзерці, абчысціць. Аскабліць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляжа́к, лежака́, мн. лежакі́; лежако́ў, м.

1. Месца для ляжання.

2. Ніжняе апорнае ляжачае бервяно зруба.

3. Гарызантальная частка дымахода, якая вядзе ад печы да коміна.

Л. дыміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

леси́на ж., обл.

1. (дерево) дрэ́ва, -ва ср.;

2. (бревно) бервяно́, -на́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ачэ́п, ‑а, м.

Верхняе бервяно ў прадоўжнай сцяне пабудовы, на якое ставяцца кроквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляжа́к, лежака, м.

1. Ніжняе апорнае ляжачае бервяно зруба.

2. Гарызантальная частка дымахода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Распытваць крыху, не да канца. Надпілаваць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абпілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак., што.

Тое, што і апілаваць.

А. бервяно.

|| незак. абпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абпіло́ўванне, -я, н. і абпіло́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)