адгалінава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. адгалінавацца, адгалінаваць.

2. Бакавы адростак, галіна.

Таполя дае шмат адгалінаванняў.

3. Частка дарогі, ракі і пад., якая адыходзіць убок.

А. арашальнага канала.

4. перан. З’ява, што ўяўляе сабой частку чаго-н. асноўнага, галоўнага.

Розныя адгалінаванні сектанцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sidelong [ˈsaɪdlɒŋ] adj. бакавы́, касы́; накірава́ны ўбо́к;

She gave me a sidelong glance. Яна паглядзела на мяне скоса.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sideways [ˈsaɪdweɪz] adj., adv.

1. бакавы́; збо́ку;

a sideways glance по́зірк ско́са

2. убо́к, бо́кам;

turn sideways павярну́цца бо́кам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lni¦enrichter

m -s, - спарт. бакавы́ суддзя́, суддзя́ на лі́ніі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адгалінава́нне н

1. bzweigen n -s;

2. (бакавы адростак) Zweig m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пешахо́д ’тратуар’ (Растарг.). З рус. пешеход ’тс’, пашыранага ў 90‑х гадах XIX ст., параўн. яшчэ пешеходнябакавы шлях (на мосце) для пешых’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tributary2 [ˈtrɪbjətri] adj.

1. (to) бакавы́;

a tributary lane бакава́я але́я

2. паднача́лены; той, хто пла́ціць дані́ну;

tributary states зале́жныя дзяржа́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

offshoot [ˈɒfʃu:t] n. адгалінава́нне, бакавы́ ато́жылак (таксама перан.);

the offshoots of a tree бакавы́я ато́жылкі дрэ́ва;

various offshoots of sectarianism ро́зныя адгалінава́нні секта́нцтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Плоўт, плоўтэс ’прадаўгаватая дошка, якой закрываюць бакавы ўваход у калодачны вулей’ (воран., Сл. ПЗБ; ЛА, 1). Паводле Грынавяцкене (Сл. ПЗБ, 4, 15), з літ. plautas ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Разм. Бакавы пакойчык у хаце; бакавая прыбудова пры чым‑н. [Дубравец] падаў госцю руку, затрымаў яго ў дзвярах, вярнуўся загасіць у сваім пакоі святло і тады ўжо запрасіў госця за сабой у бакоўку. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)