снегаўбо́ршчык, ‑а, м.

Чыгуначная машына для ачысткі станцыйных пуцей ад снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пало́льнік, ‑а, м.

Прылада для разрыхлення глебы і ачысткі пасеваў ад пустазелля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаваачышча́льнік, ‑а, м.

Машына для ачысткі арашальных і асушальных канаў і каналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі газу ад прымесей. Газаачышчальныя ўстаноўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дноачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для ачысткі дна (у 1 знач.). Дноачышчальныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́птык, ‑а, м.

Спец. Басейн у каналізацыйнай сетцы для ачысткі сцёкавых вод.

[Англ. septie ад грэч. sēpticós — гніласны, гнойны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ток², -а, мн. такі́, -о́ў, м.

1. Спецыяльны будынак для складання, абмалоту і ачысткі збожжа; гумно.

Т. будавалі далёка ад хаты.

2. Пляцоўка для абмалоту збожжа.

Збожжа на таку малацілі цапамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фільтр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор або рэчыва для ачысткі вадкасцей, газаў.

2. Прыбор, які затрымлівае праходжанне некаторых прамянёў, гукаў, электрамагнітных хваль (спец.).

Акустычны ф.

|| прым. фі́льтравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шалупі́на, -ы, ж.

1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (плода, бульбы і пад.); скурка.

Абдзерці шалупіну з бульбіны.

2. мн. -ы, -пін. Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы.

Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

элева́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Збожжасховішча з механічным абсталяваннем для прыёму, ачысткі, сушкі і адгрузкі зерня.

Везці пшаніцу на э.

2. Транспарцёр для перамяшчэння грузаў (спец.).

|| прым. элева́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)