злі́тны, -ая, -ае.

1. Які зліўся, злучыўся ў адно; суцэльны.

З. тлум.

2. Пра напісанне слоў: не асобны, не праз злучок.

Злітнае напісанне прыслоўяў.

|| наз. злі́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

partukulár, partikular

a асо́бны, партыкуля́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

isolated [ˈaɪsəleɪtɪd] adj.

1. ізаляваны; аддалены

2. выклю́чны;

an isolated occasion асо́бны/выклю́чны вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сфарца́нда, прысл.

Робячы рэзкі націск на ноце, акордзе; з сілай вылучаючы асобны гук, акорд.

[Іт. sforzando.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скіт, -а, М скі́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі пасёлак у аддаленні ад манастыра для манахаў-пустэльнікаў, а таксама невялікі асобны манастыр у глухой мясцовасці.

|| прым. скі́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

distinctive

[dɪˈstɪŋktɪv]

adj.

адме́нны, адро́зны, сво́еасаблі́вы, спэцыя́льны; асо́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

offprint

[ˈɔfprɪnt]

n.

асо́бны адбі́так арты́кулу (з ча́сапісу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

чаі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Асобны кусочак лістка сухога або заваранага чаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

getrénnt

a (па)асо́бны, разлу́чаны, раз’ядна́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прысту́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. Падножка, паякой падымаюцца ўверх або спускаюцца ўніз.

П. трамвая.

2. перан. Асобны этап у развіцці чаго-н. (разм.).

Прайсці ўсе прыступкі навучання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)