osaczyć

зак.

1. акружыць; асачыць;

2. аблажыць, асадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

strącić

зак.

1. збіць;

2. скінуць;

3. асадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lay siege (to)

а) аблажы́ць во́йскам, асадзі́ць (го́рад, крэ́пасьць)

б) упа́рта намага́цца дасягну́ць чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аса́джваць

I несов.

1. (крепко надевать на древко) наса́живать; (прикреплять к рукоятке — ещё) приса́живать;

2. (вставлять в оправу) оправля́ть, обрамля́ть;

3. (ставить косяки в окна, двери) устана́вливать;

1-3 см. асадзі́ць I

II несов.

1. в разн. знач. оса́живать;

2. разг. (ударом) сва́ливать;

1, 2 см. асадзі́ць II

III несов., воен. осажда́ть; см. асадзі́ць III

IV несов. (раствор) осажда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааса́джваць сов. (о многом)

1. насади́ть; присади́ть;

2. опра́вить, обра́ми́ть;

3. установи́ть;

1-3 см. асадзі́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

paríeren

I

vi разм. слу́хацца, падпарадко́ўвацца

II

vt

1) пары́раваць, адбіва́ць (удар)

2) асадзі́ць (каня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спыніць, супыніць, прыпыніць, стрымаць, затрымаць, суняць, асадзіць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

obsadzić

зак.

1. абсадзіць, насадзіць;

2. укамплектаваць кадры;

3. тэх. насадзіць, асадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

oblec

I зак.

адзець, надзець;

oblec w czyn — ажыццявіць, здзейсніць;

oblec szatę zakonny уст. пастрыгчыся (пайсці) у манахі

II зак. вайск.

аблажыць, асадзіць;

oblec twierdzę — асадзіць крэпасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slap​2 [slæp] v.

1. шлёпаць, пля́скаць, ля́паць;

He slapped my hand. Ён ляснуў мяне па руцэ.

2. плёскаць;

The water slapped against the boat. Вада плёскала аб лодку.

slap down [ˌslæpˈdaʊn] phr. v.

1. шпурля́ць, кіда́ць

2. infml абарва́ць (размову); асадзі́ць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)