ружо́вы, -ая, -ае.

1. Светла-чырвоны.

Р. колер.

Ружовыя шчокі (румяныя). Ружовая кофта.

2. перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы (разм.).

Ружовыя мары.

3. Ружовае дрэва — драўніна некаторых трапічных дрэў, афарбаваная ў ружовы колер.

◊

Праз ружовыя акуляры глядзець на каго-што (неадабр.) — уяўляць усё ў прыемным выглядзе, глядзець на ўсё жыццярадасна, не заўважаючы дрэннага.

У ружовым святле бачыць каго-што — тое, што і праз ружовыя акуляры глядзець.

|| наз. ружо́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлафі́льтравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да святлафільтра. Святлафільтравыя акуляры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nulki

мн. акуляры без дыёптраў; акуляры з простымі шкельцамі; нулёўкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sunglasses

[ˈsʌn,glæsəz]

n., pl.

со́нечныя акуля́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eyeglass [ˈaɪgla:s] n.

1. лі́нза; мано́кль

2. pl. eyeglasses AmE акуля́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пенснэ́ ’акуляры без дужак’ (ТСБМ). З рус. пенсне́, пенснэ́, якія з франц. pincenez ’тс’ (< pincer ’шчыпаць’ і nez ’нос’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

goggles

n., only pl.

ахо́ўныя акуля́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schútzbrille

f -, -n ахо́ўныя акуля́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Glétscherbrille

f -, -n сне́жныя акуля́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сонцаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які захоўвае ад сонца, прызначаны для аховы ад сонца. Сонцаахоўныя акуляры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)