расквітне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які расквітнеў, распусціўся. За вёскаю з азёрнай гладдзю Зліваўся расквітнелы лён. Смагаровіч.

2. перан. Які стаў прыгожым, здаровым, дасягнуўшы росквіту. // Ажыўлены, радасны. Дуня і ўчотчыца Галя, абедзве прыбраньгя, расквітнелыя, як у вялікае свята, дапамагалі накрываць сталы. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́дны

1. dicht bevölkert; belbt (ажыўлены);

лю́дная ву́ліца belbte [verkhrsreiche] Strße;

2.:

лю́дны сход stark beschte Versmmlung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

браву́рны

(фр. bravoure = храбрасць)

1) муз. шумны, бадзёры, ажыўлены (напр. б. марш);

2) прасякнуты паказной бадзёрасцю, неабгрунтаваным аптымізмам (напр. бая прамова).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

rojny

rojn|y

шумны, ажыўлены, мнагалюдны, шматлюдны;

~e ulice miasta — ажыўленыя (мнагалюдныя) вуліцы горада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

belbt

a

1) ажыўлены, жва́вы, жывы́

2) мнагалры́ны, шу́мны (пра вуліцу i г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

animated

[ˈænɪmeɪtɪd]

adj.

1) ажы́ўлены, жывы́

an animated discussion — жыва́я дыску́сія

2) вясёлы, ра́дасны

an animated smile — вясёлая ўсьме́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гаваркі́, ‑ая, ‑ое.

Схільны да размоў, ахвочы пагаварыць; проціл. маўклівы. Вясёлы, гаваркі, востры на слова, .. [Аляксей Іванавіч] цэлымі днямі частаваў сваіх слухачоў.. новымі цікавымі гісторыямі. Новікаў. [Яфрэйтар] быў жвавы, гаваркі, ветлівы, зусім не падобны да сваіх маўклівых і хмурых салдат. Мележ. // перан. Шумны, ажыўлены. Я палюбіў юначай душой гаваркія гарадскія вуліцы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lively

[ˈlaɪvli]

adj.

1) по́ўны жыцьця́, дзе́йны, бадзёры

2) я́сны, жывы́ (пра ко́лер)

3) ажы́ўлены (пра гу́тарку)

4) сьве́жы (пра паве́тра)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гаманлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які любіць пагаварыць; гаваркі, гаварлівы. Нейкім асаблівым чуццём .. [Мікалай] адчуў неабходнасць падпарадкавацца гэтаму вясёламу, гаманліваму хлопцу з яснымі вачамі. Шамякін. // Ажыўлены, шумны (пра натоўп, гурт людзей і пад.). Вунь, быццам вецер прашумеў, прамільгнула гаманлівая купка дзяўчат, і ўжо з ваколіцы даляцела задзірыстая прыпеўка. Марціновіч. // перан. Шумлівы, незмаўкальны. Над рачулкай гаманлівай Заводзяць песні салаўі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

active

[ˈæktɪv]

1.

adj.

1) руха́вы, жва́вы; энэргі́чны; непасе́длівы

2) акты́ўны, ажы́ўлены

an active market — ажы́ўлены ры́нак

3) дзе́йны; акты́ўны

an active volcano — дзе́йны вулька́н

to take an active part — браць дзе́йны ўдзе́л

on active duty — на дзе́йнай слу́жбе

4) дзе́йны стан

2.

n.

1) дзе́йны стан

2) актыві́ст -а, акты́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)