Verbum

ро́ба, -ы, мн. -ы, роб, ж.

Грубае рабочае адзенне (звычайна парусінавае або брызентавае).

Матроская р.

расхрыста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

Шырока расхінуць на сабе адзенне.

|| незак. расхры́ствацца, -аюся, -аешся, -аецца.

расхрыста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ры́станы; зак., што (разм.).

Шырока расхінуць адзенне.

|| незак. расхры́стваць, -аю, -аеш, -ае.

шмаццё, -я́ і шмо́цце, -я, н., зб.

Рванае адзенне, бялізна і пад.

Куды апранаць такое ш.

элега́нтны, -ая, -ае.

Вытанчаны, зграбны, прыгожы; з густам.

Элегантнае адзенне.

Э. выгляд.

|| наз. элега́нтнасць, -і, ж.

ве́шалка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Дошка або стойка з кручкамі, на якія вешаюць адзенне.

2. Пятля, прышытая да адзення, за якую яго вешаюць.

Прышыць вешалку.

3. Планка з кручком, на якую вешаецца адзенне ў распраўленым па плячах выглядзе.

касцю́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мужчынскае (пінжак і штаны) ці жаночае (жакет і спадніца) верхняе адзенне.

Пашыць к.

2. (часцей з азначэннем). Адзенне спецыяльнага прызначэння.

Спартыўны к.

Маскарадны к.

|| памянш. касцю́мчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. касцю́мны, -ая, -ае.

о́хабень, -бня, мн. -бні, -бняў, м.

Старадаўняе рускае верхняе адзенне ў выглядзе кафтана з чатырохвугольным адкладным каўняром.

гігіені́чны, -ая, -ае.

1. гл. гігіена.

2. Які адпавядае нормам гігіены.

Гігіенічнае адзенне.

|| наз. гігіені́чнасць, -і, ж.