паабчэ́сваць сов., плотн. (о многом) обтеса́ть, отеса́ть; см. абчаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перачаса́ць ​1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак.

1. што. Расчасаць для прыгатавання пражы ўсё, многае. Перачасаць увесь лён.

2. што. Расчасаць пачэсанае яшчэ раз. Перачасаць кудзелю.

3. каго-што. Прычасаць нанава, іначай. Перачасаць валасы.

перачаса́ць ​2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

1. Абчасаць, пачасаць усё, многае. Перачасаць усё бярвенне склюдам.

2. Абчасаць нанава, іначай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́склюдаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Склюдам выраўняць, абчасаць няроўнасці бервяна, дошкі і пад. Зруб яму, як звон, вычасалі і высклюдавалі. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абалва́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (разм.).

1. Груба, зболыпага абчасаць што-н., падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі.

А. камень.

А. бервяно.

2. Паспешліва, абы-як падстрыгчы (жарт.).

А. хлопца.

3. Абдурыць, ашукаць.

А. слухачоў.

|| незак. абалва́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абалва́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павычэ́сваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вычасаць усё, многае (гл. вычасаць ​1). Павычэсваць валасы. Павычэсваць лён.

павычэ́сваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вычасаць, абчасаць усё, многае (гл. вычасаць ​2). Павычэсваць дошкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абалва́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

1. Разм. Груба, збольшага абчасаць, падрыхтаваць для далейшай апрацоўкі. Абалваніць камень.

2. Абы-як на скорую руку пастрыгчы.

3. Пазбавіць здольнасці думаць, разумець, разважаць. // Абдурыць, ашукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

учаса́ць ​1, учашу, учэшаш, учэша; зак., што.

Абчасаць нейкую частку лёну, шэрсці, воўны і пад.

учаса́ць ​2, учашу, учэшаш, учэша; зак., што. (пераважна з адмоўем «не»).

Убавіць часаннем таўшчыню чаго‑н. Бервяно цвёрдае — не ўчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плазава́ць ’склюдаваць, апрацоўваць бервяно для зруба’ (шчуч., Сцяшк. Сл.), абчасаць калоду на плаз ’на плашку’ (ТС), рус. зах.-бранск. плазава́ть < польск. płazować ’зрабіць (ачасаўшы) бервяно плоскім’, гуральск. płazy ’паўкруглякі — тоўстыя бярвенні, разрэзаныя напалову, з якіх складаюць сцяну будынка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

okrzesać

зак.

1. абсекчы, абсячы; абчасаць;

2. адшліфаваць;

3. перан. навучыцца паводзіць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

оболва́нить сов.

1. (грубо, начерно обтесать) обл., спец. абчаса́ць збо́льшага, агламэ́здаць;

2. (коротко остричь) астры́гчы, абіры́чыць;

3. (лишить способности мыслить) прост. абалва́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)