picket

[ˈpɪkət]

1.

n.

1) кол, убі́ты ў зямлю́

2) вартаўні́чая заста́ва

3) піке́т -у m.

2.

v.t.

1) абгаро́джваць частако́лам

2) прывя́зваць да слупа́ (каня́)

3) расстаўля́ць піке́ты (падча́с стра́йку)

4) пікетава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гарадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; незак., што.

1. Ставіць плот, паркан і пад.; абгароджваць што‑н. Гарадзіць плот. □ [Ладымер] да поўдня быў у хаце, а тады выйшаў гарадзіць капуснікі. Чорны. Я выган плотам гарадзіў. Купала.

2. перан. Разм. Гаварыць бяссэнсіцу, выдумляць. Старая Рындзіха хадзіла па вёсцы і гарадзіла на ўсіх Шамраёў за тое, што адбілі ад бацькоў роднага сына. Машара. Стары гаворыць — гародзіць, ды па праўду выходзіць. Прыказка.

•••

Агарод (гарод, плот) гарадзіць — а) пачынаць якую‑н. клапатлівую і безнадзейную справу. Не бачыць Грамабою гэтай зямлі. А калі так — дзеля чаго і гарод гарадзіць. Крапіва; б) гаварыць бяссэнсіцу, выдумляць. Тут Саўка хмурыць свае бровы: — Ты, сын, гарод не гарадзі... Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stake​2 [steɪk] v.

1. (on) рабі́ць ста́ўку, ста́віць на ка́рту;

I stake my reputation on his honesty. За яго сумленнасць я ручаюся сваім добрым імем.

2. загаро́джваць, абгаро́джваць;

We staked the newly planted trees. Мы абгарадзілі калочкамі маладзенькія дрэўцы.

stake out [ˌsteɪkˈaʊt] phr. v. назіра́ць за пэ́ўным уча́сткам; AmE, infml назнача́ць (асабліва паліцэйскага) на пэ́ўны ўча́стак пра́цы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stake

[steɪk]

1.

n.

1) кало́к -ка́ m.; кол кала́ m., ты́чка f.

2) ста́ўка f. (у гульні́ на гро́шы)

2.

v.t.

1) прывяза́ць да калка́, падпіра́ць кало́м; абгаро́джваць калка́мі

2) рызыкава́ць; рабі́ць ста́ўку (у гульні́)

•

- at stake

- the stake

- stakes

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fence

[fens]

1.

n.

1) плот -у m., за́гарадзь f.

2)

а) informal ску́пшчык або́ прадаве́ц кра́дзеных рэ́чаў

б) ме́сца, дзе прадаю́цца кра́дзеныя рэ́чы

3) фэхтава́ньне n.

2.

v.t.

1) абгаро́джваць

2) адгаро́джваць

3) абараня́ць; ахо́ўваць; сьцерагчы́

3.

v.i.

1) фэхтава́ць

2) informal ухіля́цца ад адка́заў у дыску́сіі, пары́раваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wire

[waɪr]

1.

n.

1) дрот -у m.

2) драця́ная се́тка

3) про́вад -у m.

4) тэлегра́ф -у m., тэлегра́ма f.

He sent a message by wire — Ён пасла́ў тэлегра́му

2.

adj.

драцяны́

wire netting — драцяна́я се́тка

3.

v.t.

1) рабі́ць право́дку

to wire a house for electricity — праве́сьці эле́ктрыку ў дом

2) зьвя́зваць дро́там

He wired the two pieces together — Ён зьвяза́ў два кава́лкі дро́там

3) абгаро́джваць дро́там

4) informal пасыла́ць тэлегра́му

•

- get one’s wires crossed

- pull wires

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)