contradictory

[,kɑ:ntrəˈdɪktəri]

adj.

1) супярэ́чны, супярэ́члівы, нязго́дны

the contradictory report — супярэ́члівыя паведамле́ньні

2) які́ пярэ́чыць, перако́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ageless

[ˈeɪdʒləs]

adj.

1) які́ не старэ́е

2) ве́чны, пракаве́тны, адве́чны

the ageless wisdom — адве́чная му́драсьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

antacid

[,æntˈæsɪd]

n. Chem.

антыкісло́тны сро́дак

Baking soda is an antacid — Со́да — сро́дак, які́ нэўтралізу́е кіслату́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

argumentative

[,ɑ:rgjəˈmentətɪv]

adj.

1) які́ лю́біць спрача́цца, дыскутава́ць

an argumentative disposition — схі́льны да спрэ́чак

2) спрэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

flowering

[ˈflaʊərɪŋ]

1.

adj.

квітне́ючы, квіту́чы, які́ цьвіце́

2.

n.

цьвіце́ньне, красава́ньне n. (збо́жжа), дасьпява́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fumy

[ˈfju:mi]

adj.

1) ды́мны; по́ўны ды́му або́ выпарэ́ньняў

2) які́ ды́міць або́ выдзяля́е выпарэ́ньні, пах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

graduate course, graduate study

курс, які́ падрыхто́ўвае да атрыма́ньня ўнівэрсытэ́цкае ступе́ні пасьля́ бакаляўрэа́ту, магістранту́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hedgehog

[ˈhedʒhɔg]

1.

n.

во́жык -а m.

2.

adj.

мо́цна ахо́ўваны, які́ ця́жка злама́ць (напр. супраці́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ Непака́заны ’неймаверна вялікі’ (мядз., Жыв. сл.). Незвычайную семантыку тлумачыць зафіксаванае Насовічам непо‑ кизаный ’неадпаведны, недазволены’, г. зн. ’які нельга нават паказваць’ з пераносам значэння ’які нельга нават сабе ўявіць'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

іко́л, ікла́, мн. іклы́ і (з ліч. 2, 3, 4) іклы́, ікло́ў, м.

1. Зуб, які знаходзіцца непасрэдна за разцамі ў чалавека і млекакормячых.

2. Зуб вялікіх памераў, які выступае з рота ў некаторых жывёлін і служыць для нападу і абароны.

І. слана.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)