паара́ць, -ру́, -рэ́ш, -рэ́; -ро́м, -раце́, -ру́ць; -ры́; -ра́ны; зак., што.

1. Узараць усё, многае.

П. усе палеткі.

2. і без дап. Араць некаторы час.

П. да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паарфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак., што.

1. Ачысціць арфай усё або вялікую колькасць чаго-н.

П. усё збожжа.

2. і без дап. Арфаваць некаторы час.

П. некалькі гадзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паарышто́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Арыштаваць усіх, многіх.

Злачынцаў паарыштоўвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пааскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пааску́бваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго (што). Аскубваючы, ачысціць ад пер’я.

П. курэй.

2. што. Абраўнаваць граблямі ўсё, многае.

П. вазы з саломай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паасма́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

1. Асмаліць¹ у многіх месцах, усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бакі армяка.

П. вусы.

2. Апаліць з усіх бакоў.

П. слупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паасмо́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Прасмаліць, пакрыць смалой усё, многае.

П. лодкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паасо́бку, прысл.

1. Па адным, не разам.

Гаварыць з кожным п.

2. Асобна, разлучыўшыся.

Сем’і бацькі і сына жывуць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паасо́бны, -ая, -ае (разм.).

1. Які існуе, дзейнічае самастойна побач з іншымі.

Мелі поспех не толькі калектывы, але і паасобныя выканаўцы.

2. Адзінкавы, рэдкі.

Апладзіравалі паасобныя гледачы.

3. Ізаляваны ад іншых, не звязаны з іншымі.

Жыць у паасобным пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паастава́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -тае́цца; -таёмся, -таяце́ся, -таю́цца; зак.

1. Астацца дзе-н. — пра ўсіх, многіх або быць пакінутым дзе-н. — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

Жнеі пааставаліся ў полі да вечара.

На градах яшчэ пааставалася многа агародніны.

2. Працягваць быць якім-н., кім-н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Вокны пааставаліся адчыненымі.

3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Захавацца, уцалець — пра ўсё, многае.

На падлозе пааставаліся сляды.

4. Апынуцца ў якім-н. стане — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Пасля вайны жанчыны пааставаліся ўдовамі.

5. Апынуцца ззаду, збоку — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Старыя ісці не паспявалі і пааставаліся ззаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паастрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Тое, што і паабстрыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)