рэлякса́цыя

(лац. relaxatio = памяншэнне, аслабленне)

1) фіз. паступовае вяртанне ў стан раўнавагі фізічнай або фізіка-хімічнай сістэмы, якая была ў неўраўнаважаным стане пад уздзеяннем знешніх сіл;

2) мед. штучнае зніжэнне тонусу шкілетнай мускулатуры пры некаторых хірургічных аперацыях.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Вецер (КТС, БРС, Касп., Нас., Яруш.), ві͡етёр (Бес.), ве́цір (Бяльк.), жыт. вецёр ’веснавы вецер’, слаўг. ве́цер ’адкрытае ветранае месца’; ’віхор’ (Яшк.), ве́цер ’ветрагон’ (КТС, Нас., З нар. сл.). Сюды ж ветрык, ветрычак, ветрік, вецярок (КТС, Гарэц., Шат., Нас., Кліх, Бяльк.), вятрыска (Яруш., КТС). Укр. ві́тер ’вецер’, рус. ве́тер ’тс’, арханг. ’кірунак свету’; ’хвароба свойскіх жывёл’, ст.-рус. вѣтръ, вѣтеръ ’вецер, кірунак свету’; ’паветра’; ’газы ў кішках’, польск. wiatr, палаб. votr, н.-луж. wjetš, в.-луж. wětr, чэш. vítr, славац. vietor, славен. véter, серб.-харв. ве̏тар ’вецер’, макед. ветар ’вецер’, (мед.) ’рожа’, балг. вятър ’вецер’, паўн.-зах. ветър ’рэўматызм’, ст.-слав. вѣтръ ’вецер’. Прасл. větrъ мае адпаведнікі ў і.-е. мовах: літ. vė́tra ’бура’, лат. vę̄tra ’тс’, прус. wetro ’вецер’, гоц. winds, ст.-в.-ням. wint ’тс’, ст.-англ. wind ’непагадзь’, ст.-нарв. vindr ’вецер’, ст.-ісл. veðr ’вецер, паветра’, ірл. feth ’паветра’, грэч. ἄησι ’вее’ (*ἄϜησι), ἄήτης ’вецер’, кімр. gwynt, лац. ventus, ст.-інд. vā́taḥ, авест. vā́ta‑ ’вецер’, асец. wād, vād ’бура’, тахар. A wänt, тахар. B yente, хец. hu (*Hwe); да і.-е. асноў *u̯e‑/*u̯o‑/aue/*au̯‑ ’веяць’. Прасл. větrъ утворана ад větati/větiti і суф. Nomina agentis ‑rъ, які атрыманы ў спадчыну з і.-е. (Слаўскі, SP, 2, 20). Адсюль вецер выступае ў міфалогіі як дзеючая сіла; параўн. бел. ве́тры. Роднаснае да веяць (гл.). Гл. таксама Праабражэнскі, 1, 109; Вальдэ, 817; Мюленбах-Эндзелін, 4, 572; Мейе, 407; Траўтман, 345; Барталомэ, 1408; Брукнер, 611; Махэк₂, 692; Голуб-Копечны, 408, 418; Фасмер, 1, 306; Шанскі, 1, В, 77; КЭСРЯ, 78.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заку́поривание

1. затыка́нне, -ння ср.; (пробкой — ещё) закарко́ўванне, -ння ср.; (бочки) зашпунто́ўванне, -ння ср.;

2. мед. закупо́рванне, -ння ср.;

3. перен. закупо́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

обвола́кивающий

1. прич. які́ (што) абклада́е; які́ (што) засціла́е; які́ (што) заця́гвае, які́ (што) абвалака́е; які́ (што) абвала́квае; см. обвола́кивать;

2. прил., мед. абвалака́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

высыпа́ць, высыпа́ць

1. áusschütten vt, áusstreuen vt; verschütten vt, verstréuen vt (прасыпаць);

2. мед (пра высыпку) entstéhen* vi (s), zéigen;

3. разм (пра натоўп) strömen vi(s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

палі́п м

1. заал Polýp m -en, -en; Tíntenfisch m -(e)s, -e;

2. мед Polýp m;

палі́п у но́се Násengewuchs n -es, -e; (Násen)polýp m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пло́скі flach, platt;

пло́ская паве́рхня Ébene f -, -n; (ébene) Fläche f;

пло́ская ступня́ мед Pláttfuß m -es, -füße;

◊ пло́скі жарт fáder Scherz [Witz], Fláchwitz m -es, -e (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

мазь ж

1. Schmíermittel n -s, -, Schmíere f -, -n;

лы́жная маз Skíwachs [ʃi:-] n -(e)s, -e;

2. мед Sálbe f -, -n;

націра́ць маззю éinsalben vt, éinschmieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

заваро́т м

1. разм (ракі, дарогі і г. д.) Wéndung f -, -en, Kúrve [-və] f -, -n; Bíegung f -, -en;

2. мед:

заваро́т кішо́к Dármverschlingung f -, Dármverschluss m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

замаро́жваць, замаро́зіць

1. gefríeren lássen*; zum Gefríeren bríngen*, éinfrieren* vt;

2. мед veréisen vt, betäuben vt, anästhesíeren vt;

3. перан (спыніць дзейнасць) éinfrieren lássen*, zum Erfríeren bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)