цяплі́чны, -ая, -ае.

1. гл. цяпліца.

2. перан. Спешчаны; які ахоўваецца кім-, чым-н. ад цяжкасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чатырохдзённы, -ая, -ае.

Які працягваецца чатыры дні, разлічаны на чатыры дні.

Ч. паход.

Ч. запас прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чатырохразо́вы, -ая, -ае.

Які быў, адбываўся, паўтараўся чатыры разы.

Чатырохразовае кармленне.

Ч. чэмпіён.

Чатырохразовая доза лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чле́ністы, -ая, -ае.

Які складаецца з асобных частак, членікаў.

Членістыя жывёлы, расліны.

|| наз. чле́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шаблі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях.

Каманда шаблістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шапава́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст).

Майстар, які вырабляе валеннем шэрсці капелюшы і іншыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ша́пачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які шые шапкі.

|| ж. ша́пачніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

штоме́сячны, -ая, -ае.

Які бывае кожны месяц, раз у месяц.

Ш. часопіс.

Штомесячна (прысл.) плаціць узносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шырокавяшча́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які многа абяцае, прыцягвае многімі абяцаннямі.

Шырокавяшчальныя прамовы.

|| наз. шырокавяшча́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ну́дны ’надаедлівы; нецікавы; бедны’ (Нас.), ’сумны; які наганяе нуду’ (Сл. ПЗБ), ’які выклікае моташнасць, ад якога цягне на ваніты’ (ТС), ’нясмачны, брыдкі’ (Ян.). Ад нуд, нуда́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)