Verbum

тана́ж, -у́, м. (спец.).

1. Водазмяшчэнне судна ў тонах.

2. Грузападымальнасць транспартных сродкаў у тонах.

Т. вагона.

фандава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; незак., што (спец.).

Ствараць фонд.

Ф. тавары.

|| наз. фандава́нне, -я, н.

фо́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Гукавая арганізацыя паэтычнай мовы.

Ф. верша.

|| прым. фані́чны, -ая, -ае.

цеплаперада́ча, -ы, ж. (спец.).

Цеплаабмен паміж двума цепланосьбітамі або іншымі асяроддзямі цераз цвёрдую сценку, якая іх размяжоўвае.

цыстаскапі́я, -і, ж. (спец.).

Метад даследавання ўнутранай паверхні мачавога пузыра з дапамогай цыстаскопа.

|| прым. цыстаскапі́чны, -ая, -ае.

цэ́лік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Прасцейшае прыцэльнае прыстасаванне на ствале зброі і на гарматных панарамах.

чо́каць², -аю, -аеш, -ае; незак. (спец.).

Вымаўляць гук «ч» на месцы гука «ц».

|| наз. чо́канне, -я, н.

штык², -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Пласт зямлі на глыбіню палатна рыдлёўкі.

Глыбінёй у два штыкі.

шурф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Неглыбокая вертыкальная горная выпрацоўка для разведвання выкапняў, для ўзрыўных работ.

экспарцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Асоба або арганізацыя, якая займаецца экспартам.

|| прым. экспарцёрскі, -ая, -ае.