рэчытаты́ў, -ты́ву, м. (спец.).

Напеўная размова ў вакальна-музычным творы.

Чытаць рэчытатывам (нараспеў).

|| прым. рэчытаты́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сакрэ́цыя, -і, ж. (спец.).

Выдзяленне сакрэту² клеткамі залозы.

Залозы ўнутранай сакрэцыі.

|| прым. сакрато́рны, -ая, -ае.

Сакраторная дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самагу́бства, -а, н.

Наўмыснае пазбаўленне сябе жыцця.

Пакончыць жыццё самагубствам.

|| прым. самагу́бны, -ая, -ае (спец.).

С. акт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саўлада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (спец.).

Уладаць чым-н. сумесна з кім-н.

|| наз. саўлада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сінхрані́зм, -у, м. (спец.).

Дакладнае супадзенне і сувязь у часе дзвюх або некалькіх з’яў або працэсаў; адначасовасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

со́ртны, -ая, -ае (спец.).

1. Тое, што і гатунковы (гл. гатунак).

2. Высокага сорту.

Сортнае насенне пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сперматазо́ід, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Мужчынская палавая клетка чалавека, жывёл і некаторых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ста́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нерухомая частка электрычнай машыны ротарнага тыпу.

|| прым. ста́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сцэнагра́фія, -і, ж. (спец.).

Мастацтва афармлення тэатральнай сцэны, а таксама само такое афармленне.

|| прым. сцэнаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

счэ́пшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Рабочы, які счэплівае вагоны.

|| ж. счэ́пшчыца, -ы, мн. -ы, -шчыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)