Verbum

разлі́ты, -ая, -ае (спец.).

Які ахапіў вялікую паверхню чаго-н.

Р. бранхіт.

Разлітае пачырваненне.

раскладны́, -а́я, -о́е.

Такі, які можна разлажыць, рассунуць, разагнуць у месцах згібу.

Р. ложак.

рассе́яны, -ая, -ае.

Няўважлівы, які не ўмее засяродзіцца.

Р. вучань.

|| наз. рассе́янасць, -і, ж.

раўнабе́драны, -ая, -ае.

Які мае дзве роўныя стараны.

Р. трохвугольнік.

|| наз. раўнабе́дранасць, -і, ж.

зага́слы, -ая, -ае.

Які перастаў гарэць, свяціць, патухлы.

Загаслыя галавешкі.

Загаслыя вочы (перан.: стомленыя).

загрубе́лы, -ая, -ае.

Які загрубеў, стаў цвёрдым, шурпатым.

Загрубелыя рукі.

|| наз. загрубе́ласць, -і, ж.

закі́слы, -ая, -ае.

1. Які закіс.

З. булён.

2. Занадта кіслы (разм.).

З. квас.

залаташве́йны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да шыцця золатам (у 3 знач.).

Залаташвейная майстэрня.

заме́нны, -ая, -ае.

Такі, які можа быць лёгка заменены другім.

Заменная дэталь.

Заменныя страты.

запа́лы, -ая, -ае.

Які запаў, паглыбіўся ўнутр, упалы.

Запалыя грудзі.

|| наз. запа́ласць, -і, ж.